นักแสดงในลักษณะบีฟเค้ก มีใช้ไม่นานไปกว่าการใช้คำว่า ชีสเค้ก ของนักแสดงหญิง อย่างไรก็ตามในต้นทศวรรษ 1920 ก็มีภาพถ่ายดาราอย่าง รูดอล์ฟ วาเลนทิโน และเรมอน โนวาร์โร ที่มีรูปร่างดี ภาพถ่ายรูปร่างดารารูปร่างดีก็ยังมีน้อยอยู่ในช่วงต้นของยุคถ่ายภาพ นอกเหนือจากดาราภาพยนตร์อย่าง จอห์นนี วีสมิวเลอร์ (ทาร์ซาน) และบัสเตอร์ แครบบ์ จนในทศวรรษ 1940 การถ่ายภาพเปลือยด้านบนเริ่มสูงขึ้น อย่างเช่นดาราหน้าตาหล่อ ๆ อย่าง ไทรอน พาวเวอร์ล ,กาย เมดิสัน, สเตอริง เฮย์เดน และวิกเทอร์ มาชัวร์ และในทศวรรษ 1950 ก็เริ่มมีภาพยนตร์ นิตยสาร ที่มีฉากวิ่ง ใส่กางเกงว่ายน้ำ อย่างเช่นนักแสดงอย่าง โทนี เคอร์ทิส, ร็อก ฮัดสัน, แท็บ ฮันเตอร์, เจฟฟ์ แชนด์เลอร์, โรเบิร์ต คอนราด และ โรเบิร์ต แว็กเนอร์ ในชวงนี้ยังเป็นยุคการเติบโตของนิตยสารเพาะกาย ที่ได้รับความนิยมต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน เช่นเดียวกับหนังนักกล้าม ก็มีดาราอย่าง สตีฟ รีฟส์ ที่มักจะถอดเสื้อ ในภาพยนตร์ต่อสู้และผจญภัย

นักแสดงอื่นที่มีโอกาสได้ถ่ายแบบบีฟเค้ก อย่างเช่น เออร์รอล ฟลีน, โรเบิร์ต เทย์เลอร์, จอห์น เพย์น, เจฟฟรีย์ ฮันเตอร์,โรรี คาลเฮาน์, ปีเตอร์ ลูปัส, ร็อด เทย์เลอร์ และโจ ดาลเลสอันโดร และในบางภาพยนตร์ของเอลวิส เพรสลีย์ ก็มีฉากเปลือยอก[2]