บีม (อังกฤษ: BEAM) คือหุ่นยนต์อัตโนมัติรูปแบบหนึ่งที่ไม่ได้อาศัยไมโครคอนโทรลเลอร์ในการควบคุมและประมวลผลสัญญาณเหมือนหุ่นยนต์ทั่วไป แต่อาศัยคุณสมบัติของวงจรแอนะล็อกอย่างง่าย (อย่างเช่น อุปกรณ์เปรียบเทียบ (Comparator) และ ออสซิลเลเตอร์ (Oscillator) )ในการสร้างสัญญาณสั่งให้ตัวขับ (actuator) ทำงานได้ กล่าวคือ เป็นการใช้วงจรอิเล็กโทรนิกแบบแอนะล็อกเลียนแบบการทำงานของระบบประสาทในสิ่งมีชีวิตในการสร้างสัญญาณไฟฟ้าเพื่อที่จะควบคุมอวัยวะต่างๆของตัวหุ่นยนต์ (ในที่นี้คือ มอเตอร์ และตัวขับไฮดรอลิก) โดยคำว่า B.E.A.M ย่อมาจาก B = Biology (ชีววิทยา), E = Electronics (อิเล็กโทรนิก), A = Aesthetics (สุนทรียศาสตร์) และ M =Mechanics (กลศาสตร์)ผู้ริเริมแนวคิดหุ่นยนต์แบบบีมคนแรกคือ มาร์ค ทิลเดน (Mark Tilden) นักวิทยาศาสตร์ ประจำห้องทดลอง แห่งชาติ ลอส อลามอส (Los Alamos National Laboratory) โดยเริ่มเผยแพร่ในผลงานชื่อ เครื่องจักรที่มีชีวิต (Living Machines) ร่วมกับ Brosl Hasslacher [1]