ตำนานวีรชนของรักนาร์ ล็อดบร็อคและเหล่าบุตรชาย กล่าวว่าบียอร์นและพี่น้องต่างเติบโตมาโหดเหี้ยมและเจ้าเล่ห์พอๆ กับบิดา บุตรชายของรักนาร์ต่างเจริญรอยตามบิดาด้วยการออกไปเสี่ยงภัยในต่างแดน รุกรานดินแดนต่างๆ ทั่วยุโรปและปล้นเอาสมบัติจำนวนมากมายกลับมาบ้านเกิดเมืองนอน บุตรชายของรักนาร์ได้ยึดครองอาณาเขตอันได้แก่ เกาะเชลลันด์, รีกอตาลันด์ (หรือคาบสมุทรจัตแลนด์), กอตลันด์, เออลันด์ และเกาะเล็กเกาะน้อยทั้งหลาย พวกเขาตั้งเมืองลาจราบนเกาะเชลลันด์เป็นศูนย์กลางทางอำนาจและตั้งอิวาร์เป็นผู้นำ

ต่อมารักนาร์ได้นำทัพขึ้นฝั่งในอังกฤษ การรุกรานในช่วงแรกประสบความสำเร็จ แต่สุดท้ายชาวไวกิงพ่ายแพ้ต่อพระเจ้าเอลลา กษัตริย์แห่งนอร์ธัมเบรีย รักนาร์ถูกจับกุมตัวและถูกโยนลงบ่องูจนถึงแก่กรรม บียอร์นกับพี่น้องโจมตีอังกฤษเพื่อแก้แค้นให้บิดา แต่พระเจ้าเอลลาปราบพวกเขาได้ในสมรภูมิแรก อิวาร์ไม่ยอมทำศึกต่อหลังเล็งเห็นว่ากองทัพอังกฤษมีขนาดใหญ่เกินไป เขากลับเลือกทำสัญญาพักรบกับพระเจ้าเอลลาและลงหลักปักฐานในอังกฤษ ต่อมาพี่น้องไวกิงรวบรวมกองทัพใหญ่ได้ บันทึกฝั่งแองโกล-แซกซันเรียกกองทัพที่รวบรวมมาได้นี้ว่า "กองทัพใหญ่ของพวกนอกรีต" ในสมรภูมิต่อมาพระเจ้าเอลลาถูกจับกุมตัวและถูกทรมานจนสวรรคตด้วยวิธีที่เรียกว่า "อินทรีเลือด"

บียอร์นมนุษย์เหล็กกับพี่น้องสานต่อการรุกรานของบิดา คุกคามดินแดนต่างๆ ในอังกฤษ, เวลส์, นอร์ม็องดี, ฝรั่งเศส และอิตาลี ตำนานเล่าว่าพี่น้องไวกิงได้ยึดเมืองลูนี เมืองของอิตาลีซึ่งตั้งอยู่บนพรมแดนระหว่างแคว้นลีกูเรียกับแคว้นตอสคานา โดยต้นเรื่องเกิดจากชาวไวกิงได้ข่าวเรื่องความมั่งคั่งของนครนิรันดร์กาลจึงตั้งเป้ารุกราน บียอร์นได้รวมกลุ่มกับฮัชไตน์ ผู้นำไวกิงอีกคนออกเดินทางไปทำศึกในคาบสมุทรเมดิเตอร์เรเนียนพร้อมกองเรือ 62 ลำ ชาวไวกิงล่องเรือไปตามชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกของคาบสมุทรไอบีเรีย ระหว่างทางได้รุกรานอาณาเขตของทั้งชาวคริสต์และชาวมุสลิมจนถึงช่องแคบยิบรอลตาร์ มีบันทึกว่าพวกเขาได้ปล้นทำลายนครหลายแห่งทั้งบนชายฝั่งแอฟริกาเหนือและชายฝั่งตอนใต้ของคาบสมุทรไอบีเรีย หลังล่องเรือและรุกรานไปตามชายฝั่งทางใต้ของราชอาณาจักรแฟรงก์ สุดท้ายชาวไวกิงก็มาถึงชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของอิตาลี เมืองแรกที่ถูกปล้นทำลายคือเมืองลูนีซึ่งชาวไวกิงเข้าใจผิดว่าเป็นกรุงโรม