วงก่อตั้งมาด้วยแนวคิดหลักเช่นเดียวกับวงเอเคบีโฟร์ตีเอต นั่นคือ "ไอดอลที่คุณสามารถพบได้" (idols you can meet)[2] ซึ่งมีจุดประสงค์หลักคือการเปลี่ยนความคิดแบบเก่าที่ปกติแฟนคลับจะสามารถพบเจอเกิร์ลกรุ๊ปทั่วไปได้เฉพาะตามงานคอนเสิร์ตหรือรายการโทรทัศน์เท่านั้น แต่วงได้พยายามลดระยะห่างระหว่างสมาชิกและแฟนคลับโดยการเพิ่มการปฏิสัมพันธ์ด้วยหลากหลายวิธี อาทิเช่น การสร้างโรงละครประจำวงที่มีการแสดงทุกสัปดาห์ การจัดตั้งงานจับมือ การถ่ายทอดสดในไลฟ์สตูดิโอ (ตู้ปลา) ฯลฯ[3][4] และมีสีประจำวงเป็นสีม่วงอ่อนของดอกกล้วยไม้[5]

ที่มาของชื่อ

ปกติแล้ว ชื่อของทุกวงในเครือ 48 กรุ๊ปจะขึ้นต้นด้วยตัวอักษรละตินตัวใหญ่ 3 ตัวซึ่งย่อมาจากถิ่นกำเนิดของวงนั้น ๆ แล้วตามด้วยเลข "48" (อ่านเป็น "โฟร์ตีเอต") สำหรับ BNK48 แล้วนั้น คำว่า "BNK" ย่อมาจากบางกอก (BANGKOK) หรือกรุงเทพมหานคร[5] ส่วนเลข "48" มาจากนามสกุลของ โคตาโระ ชิบะ ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท เอเคเอส โดยคำว่า "ชิ" และ "บะ" เป็นคำพ้องเสียงของภาษาญี่ปุ่น สามารถแปลความหมายได้เป็นเลข "4" และ "8" ตามลำดับ[6]

วงน้องสาว

บีเอ็นเคโฟร์ตีเอตเป็นหนึ่งในวงน้องสาวทั้ง 12 วง และเป็นวงน้องสาวต่างประเทศลำดับที่ 2 ของเอเคบีโฟร์ตีเอต[โน้ต 1] ซึ่งวงเหล่านี้มีรูปแบบการจัดการและลักษณะคล้าย ๆ กันหลายประการ[7] อาทิเช่น การก่อตั้งโรงละครประจำวง การจัดกิจกรรมร่วมกันอย่างงานเลือกตั้งเซ็มบัตสึ และหากวงน้องสาวมีต้นกำเนิดนอกประเทศญี่ปุ่น ก็จะมีการออกซิงเกิลเพลงที่เป็นการแปลจากเพลงต้นฉบับของวงพี่สาวให้อยู่ในฉบับภาษาท้องถิ่น เป็นต้น รวมไปถึงระบบแลกเปลี่ยนสมาชิกที่เปิดโอกาสให้สมาชิกวงสามารถย้ายไปเป็นสมาชิกวงอื่นในเครือเดียวกันได้[8] นอกจากนี้ วงยังมีวงน้องสาวเป็นของตัวเองในประเทศไทยคือ ซีจีเอ็มโฟร์ตีเอต ก่อตั้งเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2562 โดยมีที่ตั้งและทำกิจกรรมอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่เป็นหลัก[9]

เนื้อเพลง

ยาซูชิ อากิโมโตะ เป็นผู้ประพันธ์เนื้อเพลงต้นฉบับภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด[10] และเพลงทุกเพลงของวงจะเป็นการนำเนื้อร้องภาษาญี่ปุ่นจากวงพี่สาวอย่างเอเคบีโฟร์ตีเอตมาแปลเป็นภาษาไทย ที่ยังคงความหมายและทำนองเดิมเหมือนเพลงต้นฉบับทุกประการ ซึ่งพงศ์จักร พิษฐานพร ผู้กำกับเพลงของวงได้กล่าวไว้ว่า ข้อจำกัดข้อนี้มาจากต้นสังกัดที่ประเทศญี่ปุ่นที่ไม่ต้องการให้ความหมายของเพลงผิดเพี้ยนไปมาก จึงทำให้เป็นเรื่องยากในการแต่งเพลงให้ได้อรรถรส เนื่องจากวัฒนธรรมการฟังเพลงของคนไทยกับญี่ปุ่นนั้นต่างกัน แต่ถึงกระนั้น ในเพลง "คุกกี้เสี่ยงทาย" ก็ได้มีการบิดแปลงคำศัพท์และความหมายมากกว่าเพลงอื่น ๆ ซึ่งพงศ์จักรมองว่าเป็นจุดสำคัญที่ทำให้เพลงนี้เข้าถึงกลุ่มคนฟังทั่วไปได้ง่ายกว่า[11][12]

เครื่องแต่งกาย

ชิโนบุ คายาโนะ นักออกแบบเสื้อผ้าชาวญี่ปุ่น เป็นผู้ผลิตและออกแบบเครื่องแต่งกายให้กับวง ตัวชุดสำหรับสมาชิกแต่ละคนจะให้ความรู้สึกคล้าย "เครื่องแบบ" ประจำเพลงนั้น ๆ ที่มีลักษณะอยู่ในโทนเดียวกันทั้งหมด แต่ก็ยังมีจุดที่แตกต่างกันเล็กน้อยอยู่บ้าง อาทิเช่น มีการติดกระดุมหรือการผูกเนคไทในแต่ละจุดที่ไม่เหมือนกัน แล้วแต่ตำแหน่งที่สมาชิกคนนั้นได้รับ[13]

จิรัฐ บวรวัฒนะ ผู้บริหารวง ได้ให้สัมภาษณ์ว่าเครื่องแต่งกายเป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถดึงดูดผู้สมัครให้เข้ามาออดิชันกับวงได้ เนื่องจากเชื่อว่าชุดเหล่านี้จะสามารถทำให้เด็กผู้หญิงเกิดความรู้สึกอยากจะสวมใส่ เพื่อที่จะได้เป็นที่จับตามองเมื่อได้ขึ้นแสดงบนเวที ชุดของวงยังถือเป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ของวงเป็นอย่างมากเพราะเป็นสัญลักษณ์ของความวัยเยาว์และความฝัน ถึงแม้จะมีคนบางกลุ่มมองว่าการออกแบบชุดเหล่านี้จะเอื้อต่อการตอบสนองโลกแฟนตาซีทางเพศของกลุ่มผู้ชายบ้างก็ตาม[14]

ปณิธาน

สมาชิกหลายคนตระหนักดีว่า "บีเอ็นเคโฟร์ตีเอตเป็นเพียงทางผ่านทางหนึ่ง" เพื่อเปิดโอกาสให้ตนเองเข้าสู่วงการบันเทิง หรือต่อยอดสายอาชีพในอนาคตได้ง่ายขึ้น เนื่องจากทุกคนไม่ได้คาดหวังว่าจุดสำเร็จสูงสุดในชีวิตคือการได้เป็นส่วนหนึ่งของวง หากแต่จะเป็นการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่จะได้รับมากกว่า[15] และเมื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ครบแล้ว หรือเมื่อมองไม่เห็นโอกาสในการพัฒนาตัวเอง สมาชิกดังกล่าวก็จะ "จบการศึกษา" ออกจากวงเพื่อที่จะได้ทำตามปณิธานของตัวเองต่อไป[16] แต่ถึงกระนั้น ก็ยังมีสมาชิกบางคนที่เข้าวงมาโดยความชอบส่วนตัวเป็นหลักเช่นกัน

ในส่วนของตัววงเอง จิรัฐ บวรวัฒนะ ได้กล่าวไว้ว่าปณิธานสูงสุดคือการได้จัดตั้งคอนเสิร์ตที่ราชมังคลากีฬาสถานเป็นของตัวเอง เพราะเชื่อว่าจะเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงถึงการประสบความสำเร็จได้[16] ซึ่งในเนื้อเพลงของเพลง "วันแรก" ก็ได้มีการพูดถึงความใฝ่ฝันนี้เช่นเดียวกัน[17] นอกจากนี้จิรัฐยังได้กล่าวอีกว่าปณิธานหลักอีกอย่างคือการนำวงเข้าสู่ตลาดเพลงประเทศจีนและญี่ปุ่น รวมถึงประเทศละแวกเพื่อนบ้านอย่าง ลาว พม่า กัมพูชา และเวียดนาม[18] โดยจะเริ่มจากผลิตซีรีส์ออกอากาศในประเทศ พม่า, ลาว, กัมพูชา, จีน และประเทศอื่น ๆ เพื่อให้วงได้เป็นที่รู้จักในประเทศดังกล่าวมากขึ้น[19]