บุญชู 3 จำจากแม่

ชาวบ้านอำเภอบ้านโค่ง จังหวัดสุพรรณบุรี พากันเฉลิมฉลองให้กับบุญชูซึ่งสอบติดมหาวิทยาลัยเป็นคนแรกของอำเภอ โดยร่วมกันเดินขบวนไปส่งยังท่ารถสองแถว ก่อนจะขึ้นรถแม่ของบุญชูได้ฝากฝังให้ตั้งใจเรียน อย่าออกนอกลู่นอกทาง แต่สั่งสอนนานไปหน่อยจนรถสองแถวออกจากท่าไปแล้ว ทั้งคู่จึงเดินกลับบ้านเพื่อรอรถเที่ยวถัดไป โดยแก้ตัวกับคนที่เจอว่า รถเต็มแล้ว ไปไม่ได้ (บุญชู 3 มีความยาวเพียง4นาทีครึ่ง)

บุญชู 4 ปีหนึ่ง

ไวยกรณ์พาบุญชูเที่ยวชมมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โดยสอนบุญชูว่าอย่าทำอะไรเปิ่นๆจนเกิดเรื่อง แต่ระหว่างที่จอดจักรยานบริเวณที่จอดนั้น บุญชูเกิดทำจักรยานล้มไปชนจักรยานคันอื่น ทำให้จักรยานล้มต่อกันไปเป็นแถวยาว ไวยกรณ์และบุญชูจึงรีบขี่จักรยานหนีออกมา (บุญชู 4 มีความยาว1นาทีเท่านั้น)

บุญชูเข้าเรียนในคณะเกษตรได้ 3 ปีแล้ว ด้วยความเป็นคนซื่อนิสัยดี เจ้าคารม และสำเนียงเหน่อแบบสุพรรณที่เป็นเอกลักษณ์ ทำให้บุญชูเป็นที่รู้จักของเพื่อนๆทั้งในและนอกคณะ บุญชูได้พบน้องปีหนึ่งชื่ออำภาวรรณ ซึ่งมีปัญหาเรื่องการเงิน เนื่องจากหลักฐานทางฐานะบ่งบอกว่าเป็นคนมีเงิน แต่อันที่จริงทางบ้านมีปัญหาเรื่องทรัพย์สินอยู่ ทำให้อำภาวรรณไม่ได้รับทุนการศึกษาจากบริษัทที่คอยสนับสนุนอยู่ ตรงกันข้าม ทุนกลับไปอยู่ที่สายัณห์ (ซานโต๊ส กลิ่นสี) ซึ่งนำทุนที่ได้ไปเลี้ยงเหล้าเบียร์เพื่อนๆ เมื่อการเข้าพบอาจารย์ที่รับผิดชอบเรื่องทุนการศึกษาไม่เป็นผลสำเร็จ บุญชูจึงตัดสินใจลงสมัครเลือกตั้งเป็นประธานนิสิต โดยต้องแข่งกับเพื่อนสนิทอีกสองคนคือเรวัติ และ จันทร์เพ็ญ (ชาญณรงค์ ขันทีท้าว) โดยมีเพื่อนๆชาวก๊วนคอยช่วยเหลือ