ปฏิพจน์เป็นลักษณะการสร้างคำหรือวลีที่เป็นส่วนหนึ่งของความขัดแย้งของความหมาย (contradiction in terms) สิ่งที่ทำให้ปฏิพจน์แตกต่างจากปฏิทรรศน์และความหมายขัดแย้ง (contradiction) ตรงที่ปฏิพจน์เป็นการใช้อย่างจงใจเพื่อเพิ่มความรู้สึกหรือเห็นภาพพจน์ในวาทศิลป์โดยการสร้างความหมายใหม่โดยการผสมคำที่ตรงข้ามกัน เช่น “ทารุณเพื่อความกรุณา” [1]