ปี พ.ศ. 2503 ทูล ทองใจ ไปเปิดการแสดงที่วัดมหาธาตุ มีโอกาสเห็นทูล เกิดความประทับใจเป็นที่สุด คิดในใจว่าจะต้องเป็นนักร้องให้ได้หลังจากสึก ได้ออกมามาช่วยครอบครัวทำนาอยู่ระยะหนึ่ง จึงตัดสินใจเข้ากรุงเทพ หวังจะเป็นนักร้องแต่ไม่ง่ายอย่างที่คิด งานแรกที่ทำคือ การเป็นเซลล์แมนขายเครื่องสำอางกับ " สมศักดิ์เครื่องสำอาง " มีโอกาสไปขายต่างจังหวัด บังเอิญไปเจอวงสุรพล ประชันกับไวพจน์ เกิดประทับใจสุดๆคิดในใจต้องเอาดีทางนี้ให้ได้

ขายเครื่องสำอางระยะหนึ่ง ก็ลาออก กลับไปบวช 1 พรรษา หลังจากสึกโชคดีจับใบแดง ได้เป็นทหาร ไปประจำการที่ ร.พัน 1 รอ. สนามเป้าในช่วงใกล้ปลดประจำการ ทางราชการรับสมัครไปช่วยรบที่เวียดนาม จึงตัดสินใจสมัคร และได้รับบรรจุในตำแหน่งพลยิงลูกระเบิดเอ็ม 79 อยู่เวียดนาม 1 ปีจึงเดินทางกลับประเทศไทย คราวนี้มาสมัครเป็นบรรณารักษ์ประจำห้องสมุด 2 ปีลาออก ได้งานอีกทีเป็นบุรุษไปรษณีย์ อยู่แถวสี่แยกคอกวัว ในระหว่างทำงานไปรษณีย์ วันหยุดมีโอกาสไปดูวงดนตรีต่างๆ และได้เจอกับ แดง แดนแดนทอง (เจ้าของเพลงพ่อพี่ไม่ได้เป็นนายก " จึงสมัครอยู่กับวงแดงเรื่อยมา ระหว่างอยู่กับแดง ได้เจอกับ อ. โผผิน เมืองสุพรรณ ซึ่งต่อมา อ.โผผิน แต่งเพลงให้บันทึกแผ่นเสียง ชื่อเพลง "หลงป่า "เป็นเพลงแรก สวรรค์โปรดเพลงชาร์ตทันที สถานีวิทยุทั่วประเทศเปิดกันลั่น

หลังเพลงติดลมบน ช่วงนั้นภาพยนตร์เรื่อง " เจ้าชายห่อหมก " กำลังจะเข้าฉาย จู่ๆ ได้รับการทาบถาม ให้ไปปรากฏตัว เจ้าตัวดีใจเป็นที่สุด ที่แฟนเพลงให้การยอมรับ วันนั้นจำได้แม่น รับซองมา 2,000 บาท มากโข เพราะเงินเดือนขณะนั้นทั้งเดือนแค่ 800 บาท

หลังจากมีชื่อเสียง เห็นว่างานรัดตัว ไหนจะงานไปรษณีย์ ไหนจะงานร้องเพลง จึงตัดสินใจลาออกจากการเป็นบุรุษไปรษณีย์ในเวลาต่อมา

ในชีวิตดีใจที่มีโอกาสตั้งวงเป็นของตนเอง โดยเปิดทำการแสดงครั้งแรกแถวภาคเหนือ รอบปฐมทัศน์ที่โรงภาพยนตร์ทิพย์ราม่า ปรากฏว่าแฟนเพลงล้นหลาม เก็บค่าผ่านประตูได้ถุง 1 แสน 3 หมื่นบาท ทำวงอยู่ระยะหนึ่งลูกทุ่งปรวนแปร เกิดการแข่งขัน ลงทุนมหาศาล จึงตัดสินใจยุบวงในที่สุด