ชื่อประเทศ "จาเมกา" นั้นมาจากการเรียกขานเกาะของชนพื้นเมืองตาอีโน (Taíno) ที่พูดภาษาอาราวัก (Arawakan) ที่เรียกเกาะนี้ว่า "ฌาเมคา" (Xaymaca) ซึ่งแปลได้เป็นสองความหมายคือ "ดินแดนแห่งใบไม้ผลิ" หรือ "แดนแห่งป่าและน้ำ" จาเมกาเคยตกอยู่ใต้อาณัติของสเปนในสมัยราชวงศ์ฮัปสบูร์ก ซึ่งเรียกเกาะนี้ว่า ซันเดียโก (Santiago) จากนั้นจึงตกอยู่ในการครอบครองของราชอาณานิคมอินดีสตะวันตกแห่งบริเตน (British Crown Colony of West Indies) ที่แปลงคำภาษาพื้นเมืองที่ใช้เรียกชื่อเกาะ จากฌาเมคา มาเป็นจาเมกาซึ่งกลายเป็นชื่อของเกาะและประเทศที่อยู่บนเกาะนั้นมาจนถึงทุกวันนี้ ประชากรของจาเมกาส่วนใหญ่ประกอบด้วยผู้สืบเชื้อสายมาจากทาสชาวแอฟริกัน จาเมกายังเป็นประเทศที่ประชากรพูดและเขียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักมากที่สุดในทวีปอเมริกาทั้งเหนือ, กลางและใต้เป็นอันดับสาม รองจากสหรัฐอเมริกาและแคนาดา โดยทั่วไปแล้ว คนไทยมักอ่านออกเสียง "จาเมกา" เป็น "จาไมกา" (อ่านออกเสียงว่า จา-ไม-ก้า) เสียมากกว่า