ประเทศพัฒนาน้อยที่สุดสามารถแยกออกจากประเทศกำลังพัฒนา ประเทศพัฒนาน้อย ประเทศพัฒนาน้อยกว่า หรืออาจใช้คำว่าโลกที่สาม ถึงแม้นักวิชาการบางคนบอกว่าคำว่า “โลกที่สาม” นั้นล้าสมัย บางคนใช้คำว่าโลกที่สี่ (แม้ว่าคำว่าโลกที่สี่จะใช้หมายถึงกลุ่มชนไร้รัฐด้วย) คำว่าประเทศที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจน้อยมีใช้ด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม มีความสับสนระหว่างประเทศพัฒนาน้อยที่สุด (LDC) กับประเทศพัฒนาทางเศรษฐกิจน้อย (LEDC) ซึ่งบางครั้งใช้คำย่อเหมือนกัน และต้องระวังความสับสนกับประเทศกำลังพัฒนาที่ไม่มีทางออกทะเล (LLDC) คำว่าประเทศกำลังพัฒนาจึงเป็นที่นิยมใช้มากกว่าคำว่าประเทศพัฒนาน้อย

ประเทศพัฒนาน้อยที่สุดเป็นประเทศที่มีความขัดแย้งภายในสูง เช่นสงครามกลางเมืองหรือความขัดแย้งระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ การเมืองที่มีการฉ้อราษฎร์บังหลวง ไม่มีเสถียรภาพทางการเมืองและสังคม การจัดตั้งรัฐบาลมักขึ้นกับกลุ่มคนที่มีอำนาจในสังคม เอดส์เป็นปัญหาสำคัญภายในประเทศ ส่วนใหญ่ประเทศด้อยพัฒนาจะอยู่ในภูมิภาคสะฮาราในทวีปแอฟริกา

อย่างไรก็ตาม ลักษณะดังกล่าว ไม่ได้สอดคล้องกับประเทศพัฒนาน้อยที่สุดในโอเชียเนีย คิริบาติ ซามัว ตูวาลู และวานูอาตู ซึ่งมีระบอบประชาธิปไตยที่เสถียร และไม่มีความขัดแย้งภายใน เรื่องเอดส์ไม่ใช่ปัญหาสำคัญ แต่เพราะว่าสภาพเศรษฐกิจขนาดเล็ก ส่วนใหญ่ขึ้นกับวัฒนธรรมเดียว หมู่เกาะโซโลมอนเป็นประเทศพัฒนาน้อยที่สุดเพียงประเทศเดียวในโอเชียเนียที่มีปัญหาเสถียรภาพทางการเมืองและความตึงเครียดระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ ใน พ.ศ. 2549 สหประชาชาติได้ให้ความเห็นว่าซามัวอาจจะพ้นจากสถานะประเทศพัฒนาน้อยที่สุด รัฐบาลซามัวไม่เห็นด้วย อย่างไรก็ตาม ใน พ.ศ. 2550 สภาเศรษฐกิจและสังคมแห่งสหประชาชาติได้ประกาศให้คำแนะนำว่าซามัวควรจะพ้นสถานะในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2553 หลังจากเกิดสึนามิโจมตีซามัวใน พ.ศ. 2552 จึงเลื่อนให้ซามัวพร้อมสำหรับการเลื่อนสถานะใน พ.ศ. 2557

จากการตรวจสอบของสหประชาชาติใน พ.ศ. 2552 สหประชาชาติกำหนดให้ประเทศพัฒนาน้อยที่สุดเป็นประเทศที่มีลักษณะสามประการ อย่างหนึ่งคือมี GNI น้อยกว่า 905 ดอลลาร์สหรัฐ ประเทศที่มีประชากรมากกว่า 75 ล้านคนจะถูกตัดออกไป