ก่อตั้งวงลูซิเฟอร์ ; ถูกชักชวนจากแกรมมี่

แบงค์ได้รวมตัวกับเพื่อนที่เรียนด้วยกันที่โรงเรียนราชวินิตบางแก้ว ก่อตั้งวงที่ชื่อว่า ลูซิเฟอร์ (Lucifer) และร่วมประกวดในงานฮอตเวฟ มิวสิก อวอร์ด ครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2540[4] แบงค์ได้รับรางวัลนักร้องนำยอดเยี่ยม และรองชนะเลิศอันดับ 1 จากการประกวดฮอตเวฟ มิวสิก อวอร์ด ครั้งที่ 3 ในปี พ.ศ. 2541 แม้ว่าจะไม่ได้รับรางวัลชนะเลิศ แต่ก็ได้รับการติดต่อให้เข้ามาออดิชันทีแกรมมี่ จนได้เซ็นสัญญากับทางต้นสังกัด และได้เปลี่ยนชื่อวงมาเป็น "แคลช" (Clash) โดยเริ่มมีผลงานสตูดิโออัลบั้มชุดแรกในปี พ.ศ. 2544 ที่ชื่อชุด วัน โดยเพลงแจ้งเกิดของวงแคลชคือเพลง "กอด" และมีผลงานต่อเนื่อง จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2553 ก็มีผลงานสตูดิโออัลบั้มชุดสุดท้ายชื่อ ไนน์มิสยูทู'

ชีวิตส่วนตัว

สำหรับภาพลักษณ์ของแบงค์เอง ช่วงอัลบั้มชุดแรกวัน (พ.ศ. 2544) ไว้ทรงผมหัวตั้งยอดแหลม ไว้หางเต่าแบบรากไทร ชุดต่อไปไว้เคราบางๆ และมีรอยสักแบบญี่ปุ่นลายมังกรที่ไหล่ขวา และรูปพระอาทิตย์ที่ไหล่ซ้ายในช่วงอัลบั้มชุดที่สองซาวด์เชก (พ.ศ. 2546) ชุดต่อไปเพิ่มรอยสักอักษรภาษาอังกฤษเรียงตามแนวตั้งชื่อจริงของคุณพ่อคุณแม่ที่แขนทั้งสองข้างในอัลบั้มชุดที่สาม เบรนสตอร์ม (พ.ศ. 2547) และสักเพิ่มไมค์มีปีกที่หน้าอกในอัลบั้มชุดที่หก ร็อกออฟเอจเจส (พ.ศ. 2551) ช่วงอัลบั้ม เบรนสตอร์ม แบงค์ตัดผมสกินเฮดและแต่งตัวสไตล์ฮิปฮอป ใส่เสื้อยืดคอกลมตัวใหญ่ และใส่เสื้อคลุมลายสก๊อตไว้นอก ใส่กางเกงสามสวน นุ่งถุงเท้ายาวใส่รองเท้าผ้าใบ เหมือนกับตัวละครในภาพยนตร์เรื่อง เร็วคูณ 2 ดับเบิ้ลแรงท้านรก ใส่หมวกแก็ป และหมวกที่คลุมทั้งหัว และสองอัลบั้มต่อมา ไว้ผมทรงหัวตั้งเหมือนเดิมแต่มียอดแหลมเอียงไปทางขวา และเปิดข้าง จนกระทั่งแม่ของแบงค์เสียชีวิต แบงค์บวช และก็ไว้ผมทรงสกินเฮดมาตั้งแต่นั้นจนถึงปัจจุบัน และกันขอบตรงหน้าผาก กันคิ้ว แบบศิลปินผิวสีของอเมริกา ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกา แบงค์และเพื่อนร่วมวงแคลชยังทำธุรกิจ ร้านอาหารที่มีชื่อว่า แคลงก์ (Clank) ที่บริเวณถนนศรีนครินทร์ หลังห้างซีคอนสแควร์ ซึ่งเป็นหุ้นส่วนร่วมกับขันเงิน และเวย์ ศิลปินจากวงไทยเทเนี่ยม แบงค์เคยคบกับแฟนสาวนอกวงการ ชื่อว่านินิว ปัจจุบันได้เลิกรากันไป