ปลาเผาะ เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Pangasius bocourti อยู่ในวงศ์ปลาสวาย (Pangasiidae) มีลักษณะส่วนหัวมนกลม ปากแคบ รูปร่างป้อม ท้องอูม ลำตัวตอนหน้าค่อนข้างกลม และแบนข้างเล็กน้อยที่ด้านท้าย ครีบไขมันเล็ก ปลาวัยอ่อนมีสีเทาเหลือบเหลืองหรือเขียวอ่อน ข้างลำตัวมีแถบคล้ำ ครีบอกมีแต้มสีจาง ปลาตัวเต็มวัยมีสีเทาอมน้ำตาลอ่อนหรือฟ้าอ่อน ท้องสีขาว ครีบสีจาง ครีบหางมีแถบสีคล้ำจาง มีขนาดประมาณ 60-80 เซนติเมตรปลาวัยอ่อนกินแมลง ปลาตัวเต็มวัยกินพืชเป็นส่วนใหญ่ อาจกินแมลงและหอยบ้าง พบในแม่น้ำโขงถึงอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย และในแม่น้ำเจ้าพระยา[2] พบน้อยในแม่น้ำบางปะกง บริโภคโดยการปรุงสดและรมควัน และยังสามารถเลี้ยงเป็นปลาสวยงามได้อีกด้วย ในขณะนี้กรมประมงมีนโยบายส่งเสริมให้เกษตรกรโดยเฉพาะในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเลี้ยงปลาชนิดนี้เป็นปลาเศรษฐกิจชนิดใหม่ ขณะที่ต่างประเทศเช่นเวียดนามก็ได้เลี้ยงเป็นปลาเศรษฐกิจเช่นกัน[3]ปลาเผาะยังมีชื่อเรียกต่าง ๆ อีกมากมาย เช่น "ปลาโมง", "ปลาโมงยาง", "ปลายาง" หรือ "ปลาอ้ายด้อง" ชื่อในวงการปลาสวยงามเรียกว่า "ปลาบึกโขง" ในภาษาเวียดนามเรียกว่า "ก๊าบาซา" (cá ba sa) เป็นต้น