ปากส์บริตันนิกา (ละติน: Pax Britannica; แปลว่า "สันติภาพบริติช", ดัดแปลงจาก ปากส์โรมานา (Pax Romana)) เป็นช่วงเวลาแห่งความสงบสุขระหว่างชาติมหาอำนาจ ซึ่งเป็นช่วงที่จักรวรรดิบริติชกลายเป็นชาติที่มีอำนาจของโลกและรับบทบาท "ตำรวจโลก"[1][2]ในช่วง ค.ศ. 1815 ถึง 1914 เป็นสมัยที่เรียกเป็น "ศตวรรษจักรวรรดิ" ของบริติช[3][4] มีการเพิ่มดินแดนประมาณ 26,000,000 ตารางกิโลเมตร (10,000,000 ตารางไมล์) และประชากรเกือบ 400 ล้านคนเข้าในจักรวรรดิบริติช[5] ชัยชนะเหนือฝรั่งเศสสมัยนโปเลียนทำให้บริเตนไม่มีคู่แข่งระหว่างประเทศที่จริงจัง นอกเหนือจากรัสเซียในเอเชียกลาง[6] เมื่อรัสเซียพยายามขยายอิทธิพลเข้าในบอลข่าน บริเตนและฝรั่งเศสเอาชนะรัสเซียในสงครามไครเมีย (1853–1856) ซึ่งทำให้ช่วยปกป้องจักรวรรดิออตโตมันราชนาวีของบริเตนควบคุมเส้นทางการค้าทางทะเลที่สำคัญส่วนใหญ่และไม่มีใครขัดขวางอำนาจทางทะเลของตน นอกเหนือจากการควบคุมอาณานิคมของตนเองอย่างเป็นทางการแล้ว สถานะที่โดดเด่นในการค้าโลกของบริเตนหมายความว่าจักรวรรดินี้สามารถควบคุมการเข้าถึงภูมิภาคต่าง ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น เอเชีย, อเมริกาเหนือ, โอเชียเนีย และแอฟริกา พ่อค้า ผู้ส่งของ และนายธนาคารชาวบริติชมีข้อได้เปรียบเหนือจักรวรรดิอื่น ๆ อย่างล้นหลาม ซึ่งนอกเหนือไปจากอาณานิคมของตนแล้วยังมีจักรวรรดิไม่เป็นทางการด้วย[7][8][9]