ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ของ ปิซังกะแต

ปิซังกะแตเป็นไม้ล้มลุก สูง 0.5-2 ม. มีเหง้าแตกหน่อได้ ลำต้นเทียมเส้นผ่านศูนย์กลาง 8-10 ซม. มีปื้นสีม่วงทั่วไป ใบรูปใบหอก กว้าง 25-35 ซม. ยาว 90–150 ซม. ก้านใบยาว 30-70 ซม. ขอบใบเรียบ เส้นแขนงใบขนานกันตามขวาง แผ่นใบด้านล่างมีนวล เส้นกลางใบเป็นร่อง ดอกออกเป็นช่อหรือเรียกว่าหัวปลี ออกที่ปลายลำต้น ช่อตั้งตรง สูงได้ประมาณ 1 ม. มีขนหนาแน่น ใบกระดับรูปขอบขนาน สีม่วงอมชมพู ติดทน ยาวได้ประมาณ 15 ซม. ช่อดอกย่อยมีดอกย่อยเรียงเป็นแถว ดอกแพศเมียออกตามใบประดับที่โคนช่อ เรียงเป็นกระจุก 3-8 แถว แถวละ 2-4 ดอก ดอกเพศผู้ออกที่ใบประดับตอนปลายช่อ กลีบรวมเป็นหลอดติดกัน แยกถึงโคนด้านหนึ่ง ปลายเป็น 5 แฉก ตื้นๆ เกสรเพศผู้ 5 อัน ก้านเกสรสั้น อับเรณูรูปแถบ สีส้ม ผลตรง สีเขียว ยาวได้ประมาณ 10 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 2-2.5 ซม. มี 3-4 เหลี่ยม โคนและปลายมน ก้านผลยาว 1-2 ซม. ผลอ่อนมีขนกระจาย เมล็ดกลมหรือแบนรี[3]