ปิ๊กมี ขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2542 ชนะน็อค กานต์ชัย คล่องผจญ ยก 1 ที่ กรุงเทพฯ จากนั้น ได้ขึ้นชกมาอย่างต่อเนื่อง โดยเคยไปชกเสมอกับ โนบุยูกิ เอโนโมโตะ ที่ ญี่ปุ่น และเคยไปชกแพ้โจมา แกมบัว และโรเดล มายอล ที่ ฟิลิปปินส์ จนช่วงปลายปี 2544 มีโอกาสได้ชิงแชมป์ ABC ที่ว่างในรุ่นไลท์ฟลายเวท และเป็นฝ่ายชนะคะแนน เชี่ยวชาญ ธนเศวต ได้แชมป์มาครอง แต่ไม่นานก็สละตำแหน่งไป

ปิ๊กมี่มีโอกาสได้ชิงแชมป์อีกครั้งใน พ.ศ. 2549 ได้ครองแชมป์เงารุ่นมินิมัมเวทของ WBF แต่ก็สละไปเมื่อสถาบันนี้เสื่อมความนิยมในไทย ปิ๊กมี่ได้ชิงแชมป์ WBC เอเชีย (ABC เดิม) อีกครั้งใน พ.ศ. 2550 ชนะคะแนน พีต อนาคาญ่า ได้แชมป์มาครอง และป้องกันตำแหน่งไว้ได้ถึง 6 ครั้ง ก่อนจะได้ชิงแชมป์โลกรุ่นมินิมัมเวท WBA ที่ว่าง แต่เป็นฝ่ายแพ้คะแนน ขวัญไทย ศิษย์หมอเส็งไป เมื่อ 5 พฤศจิกายน 2552

หลังจากชิงแชมป์โลกไม่สำเร็จ ปิกมี่ยังได้รับการสนับสนุนต่อไป เขากลับมาครองแชมป์WBC เอเชียเฉพาะกาลในรุ่นมินิมัมเวทอีกครั้ง ใน พ.ศ. 2554 และได้ชิงแชมป์โลกรุ่นมินิมัมเวท WBA อีกครั้งเมื่อ 21 มิถุนายน 2557 แพ้น็อค เฮกกี บุดเลอร์ ที่ โมนาโก ยก 8 หลังจากนั้น ปิ๊กมี่กลับมาครองแชมป์ PABA รุ่นมินิมันเวทในปลายปี 2557 แต่ไม่มีโอกาสได้ชิงแชมป์โลกอีก จนกระทั่งมาแพ้น็อค จายเซเวอร์ อับเซเด ยก 11 ในการชิงแชมป์ WBO ตะวันออกรุ่นมินิมัมเวทที่ว่าง เมื่อ 28 สิงหาคม 2558 ทำให้ชื่อของเขาหลุดจากอันดับโลก จากนั้นขึ้นชกอีกเพียง 3 ครั้งก็แขวนนวมไปเมื่อ พ.ศ. 2559