ปีเตอร์ เบรอเคิล ผู้พ่อ (ดัตช์: Pieter Bruegel de Oude, ออกเสียง: [ˈbɾøːɣəl]; อังกฤษ: Pieter Bruegel the Elder; พ.ศ. 2068 - 9 กันยายน พ.ศ. 2112) เป็นจิตรกรชาวเฟลมิชของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาแบบดัตช์และเฟลมิช เบรอเคิลมีชื่อเสียงในด้านการเขียนจิตรกรรมภูมิทัศน์และภาพชีวิตประจำวันโดยเฉพาะของเกษตรกร ที่ทำให้ได้รับสมญาว่า "Peasant Bruegel" เพื่อให้ต่างจากสมาชิกผู้อื่นในตระกูล "Brueghel" ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2102 เบรอเคิลก็เลิกสะกดชื่อด้วยอักษร "h" ในชื่อ และลงชื่อเพียง "Bruegel"เบรอเคิลมีผลงานที่สำคัญ ๆ หลายชิ้นที่รวมทั้ง "ภูมิทัศน์และอิคารัสปีกหัก" (Landscape with the Fall of Icarus), "หอบาเบล" (The Tower of Babel) และ "งานแต่งงานของชาวนา" (The Peasant Wedding)ยังไม่ชัดเจนว่าปีเตอร์ เบรอเคิลเกิดที่ไหน ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ท่าเรือแอนต์เวิร์ปซึ่งทุกวันนี้เป็นส่วนหนึ่งของเบลเยียม เกิดเป็นศูนย์กลางทางการค้าหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการค้าศิลปะซึ่งเฟื่องฟู ศิลปินอายุน้อยกลายเป็นเด็กฝึกงานที่นี่ ของปีเตอร์ กุกเกอ ฟัน อาลสต์ (Pieter Coecke van Aelst) และเป็นที่นี่ด้วยที่พบเอกสารไม่กี่ชิ้นเกี่ยวกับชีวิตของเขา จิตรกรผู้เชี่ยวชาญจองที่ในสมาคมช่างนักบุญลูกา (Guild of St. Luke) ใน พ.ศ. 2094 (ค.ศ. 1551) เบรอเคิลได้การยอมรับเป็นผู้เชี่ยวชาญในอาชีพของเขาเหมือนเพื่อน ๆ สมาชิกสมาคมของเขา เขาน่าจะอายุ 26 ปี เบรอเคิลเข้าร่วมสำนักพิมพ์ที่เป็นเจ้าของโดยศิลปินกราฟิก ฮีเยโรนีมึส โกก (Hieronymus Cock) ซึ่งเขาทำภาพวาดสำหรับการแกะสลักโกกขายงานแกะสลักของเบรอเคิลหลายพันชิ้นทั่วทั้งยุโรป เขาส่งศิลปินกราฟิกผู้มีพรสวรรค์ไปอิตาลีด้วย เพื่อศึกษางานของผู้เชี่ยวชาญงานสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา มันเกือบเป็นข้อผูกพันสำหรับศิลปินเฟลมิชที่ถูกทำให้คุ้นเคยกับ "โรงเรียนอิตาลี" และกฎของมันเกี่ยวข้องกับทัศนียภาพและสัดส่วน ไม่นานเบรอเคิลกลายเป็นหนึ่งในดาวของโกก เป็นเวลาสองปีที่เขาร่างภาพสำหรับงานแกะสลักของผลิตเป็นจำนวนมากของโกก ซึ่งเพลิดเพลินใกล้เคียงกับรายการศิลปะวันนี้ แล้วเบรอเคิลเปลี่ยนเป็นวาดภาพ เขามีผู้อุปถัมภ์มั่งคั่งที่เป็นพ่อค้า เช่น ฮันส์ ฟรังเกิร์ต (Hans Franckert) นีโกลาส โยงเคอลิงก์ (Nicolaes Jonghelinck) และนักภูมิศาสตร์ผู้มีชื่อเสียง อับราฮัม ออร์ทีเลียส พวกเขาประทับใจภาพวาดต่าง ๆ ของเบรอเคิลอย่างสูงและเก็บรวบรวมพวกมันใน พ.ศ. 2105 เบรอเคิลวาดหนึ่งในภาพน่าประทับใจสุดของเขา "ชัยชนะของความตาย" มนุษยชาติถูกโจมตีโดยกองทัพแห่งความตาย ความตายไม่แบ่งแยก เขาเชิญพระราชารวมทั้งหลวงพ่อของโบสถ์ไปการเต้นรำแห่งความตาย ของเขา เขาไม่แบ่งระหว่างความเชื่อทางศาสนา ความสนใจในการเมือง รวยและจน หรือระหว่างอายุน้อยและอายุมากโลกกำลังมาถึงจุดจบ ในการเต้นรำแห่งความตายที่น่ากลัว การเต้นรำแห่งความตายเป็นลักษณะสำคัญโบราณซึ่งถูกใช้โดยศิลปินหลายท่านก่อนเบรอเคิล แต่ไม่เคยมีความตายเกิดขึ้นกับมนุษยชาติในจำนวนมากเช่นนี้ งานของเบรอเคิลสะท้อนความกลัวของวันนั้นว่าการสิ้นสุดของโลกใกล้มาถึงอย่างน่าประทับใจ นี่เป็นภาพวาดตลอดกาลใน พ.ศ. 2106 หนึ่งปีหลังวาดภาพ "ชัยชนะของความตาย" เบรอเคิลย้ายไปบรัสเซลส์ เมืองหลวงคาทอลิกของเนเธอร์แลนด์โดยสเปน เขาถูกกล่าวหาว่าย้ายเพื่อทำให้ภรรยาอายุน้อยของเขาพอใจ ที่นี่มีเหตุผลมากสำหรับการคาดเดา ในฐานะผู้เห็นอกเห็นใจโปรเตสแตนต์ เขาต้องกลัวการแก้แค้นต่าง ๆ หรือเปล่า ไม่ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรก็ตาม ในบรัสเซลส์ ศิลปินอยู่ได้ดีจากลูกค้าคาทอลิกของเขา เบรอเคิลหลีกเลี่ยงการเข้าข้างอย่างเปิดเผยตามที่กาเริล ฟัน มันเดอร์ (Karel van Mander) กล่าว ไม่นานก่อนความตายของเขา เขาเผาภาพวาดเหน็บแนมและเอกสารต่าง ๆ ศิลปินหวังที่จะช่วยภรรยาและลูก ๆ ของเขาจากผู้สอบสวนชาวสเปนหรือเปล่า