ปีแยร์ ฌ็อง-มารี ลาวาล (ฝรั่งเศส: Pierre Jean-Marie Laval; 28 มิถุนายน ค.ศ. 1883 – 15 ตุลาคม ค.ศ. 1945) เป็นนักการเมืองชาวฝรั่งเศส ในสมัยสาธารณรัฐที่ 3 เขาทำหน้าที่เป็นนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศสตั้งแต่วันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 1931 ถึง 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1932 และครั้งที่สอง ตั้งแต่วันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1935 ถึง 24 มกราคม ค.ศ. 1936 ลาวาลได้เริ่มอาชีพของเขาในฐานะนักสังคมนิยม แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็ได้เอนเอียงไปทางฝ่ายขวา ภายหลังจากฝรั่งเศสพ่ายแพ้และลงนามการสงบศึกกับเยอรมนีใน ค.ศ. 1940 เขาได้ทำหน้าที่ในบทบาทที่โดดเด่นในระบอบวีชีของฟีลิป เปแต็ง ครั้งแรกในฐานะรองประธานสภาคณะรัฐมนตรี ตั้งแต่วันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1940 ถึง 13 ธันวาคม ค.ศ. 1940 และต่อมาได้เป็นผู้นำรัฐบาล ตั้งแต่วันที่ 18 เมษายน ค.ศ. 1942 ถึง 20 สิงหาคม ค.ศ. 1944หลังจากฝรั่งเศสได้รับการปลดปล่อยใน ค.ศ. 1944 ลาวาลถูกจับกุมโดยรัฐบาลฝรั่งเศสภายใต้การนำของชาร์ล เดอ โกล ในสิ่งที่มีการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นการพิจารณาคดีที่บกพร่อง ลาวาลถูกตัดสินว่ามีความผิดในข้อหาการวางแผนต่อความมั่นคงของรัฐและการให้ความร่วมมือกับศัตรู และหลังจากความพยายามฆ่าตัวตายถูกขัดขวาง เขาก็ถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าแบบชุดทีม[2] ด้วยกิจกรรมทางการเมืองมากมายของเขาได้ทิ้งเหลือไว้เป็นมรดกตกทอดที่ซับซ้อนและเป็นที่โต้เถียง ส่งผลทำให้ชีวประวัติครึ่งหนึ่งของเขามีข้อขัดแย้งกัน