ปีโลส (กรีก: Πύλος) หรือชื่อในอดีต นาวารีโน (อิตาลี: Navarino) เป็นเมืองและอดีตเทศบาลในหน่วยภูมิภาคเมซีนีอา แคว้นเพโลพอนนีส ประเทศกรีซ นับตั้งแต่การปฏิรูปการบริหารส่วนท้องถิ่นในปี 2011 ปีโลสกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของเทศบาลปีโลส-เนสตอร์ที่ซึ่งปีโลสเป็นศูนย์กลางการปกครองและเป็นหน่วยเทศบาลหน่วยหนึ่ง[2] ในอดีต ปีโลสเป็นศูนย์กลางการปกครองของจังหวัดปีลีอา ปีโลสถือเป็นที่จอดเรือหลักริมอ่าวนาวารีโน มีประชากร 2,345 คนในเขตเมือง และ 5,287 คนในหน่วยเทศบาลปีโลส (สำมะโนปี 2011)[3] หน่วยเทศบาลนี้มีพื้นที่รวม 143.911 ตารางกิโลเมตร[4]ปีโลสมีการตั้งรกรากมาตั้งแต่ยุคหินใหม่ และเป็นอาณาจักรหนึ่งในกรีซสมัยไมซีนี ไม่ไกลจากปีโลสยังมีการค้นพบ "วังเนสตอร์" ซึ่งตั้งชื่อตามเนสตอร์ กษัตริย์แห่งปีโลสในมหากาพย์ อีเลียด ของโฮเมอร์ ในสมัยคลาสสิก ปีโลสถูกทิ้งร้าง แต่กลายเป็นจุดที่เกิดยุทธการที่ปีโลสระหว่างสงครามเพโลพอนนีสเมื่อ 425 ปีก่อนคริสต์ศักราช นับจากนั้นก็แทบไม่มีการเอ่ยถึงปีโลสอีกจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 13 เมื่อปีโลสกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นอะคีอาของชาวแฟรงก์ และเริ่มเป็นที่รู้จักมากกว่าในชื่อฝรั่งเศส ปอร์-เดอ-ฌง หรือชื่ออิตาลี นาวารีโน ในคริสต์ทศวรรษ 1280 ชาวแฟรงก์ได้สร้างปราสาทนาวารีโนเก่าขึ้นในปีโลส ต่อมาปีโลสตกอยู่ใต้การปกครองของสาธารณรัฐเวนิสในปี 1417 จนกระทั่งปี 1500 จึงตกอยู่ใต้การปกครองของจักรวรรดิออตโตมัน ในสมัยนั้น ชาวออตโตมันใช้ปีโลสเป็นฐานทัพเรือและสร้างป้อมนาวารีโนขึ้นใหม่บนชายฝั่งปีโลส ปีโลสอยู่ภายใต้ปกครองของจักรวรรดิออตโตมันเรื่อยมา (ยกเว้นเพียงช่วงสั้น ๆ ที่เวนิสกลับมามีอำนาจระหว่างปี 1685–1715 และรัสเซียยึดครองระหว่างปี 1770–1771) จนกระทั่งการปะทุของสงครามประกาศอิสรภาพกรีซในปี 1821 อิบราฮิม พาชา แห่งอียิปต์กอบกู้ปีโลสคืนแก่จักรวรรดิออตโตมันในปี 1825 แต่การแพ้ของกองเรือออตโตมัน-อียิปต์ในยุทธการที่นาวารีโนเมื่อปี 1827 และการแทรกแซงทางทหารของฝรั่งเศสในการรุกมอเรียเมื่อปี 1828 ส่งผลให้อิบราฮิมต้องถอนกองกำลังออกจากเพโลพอนนีสและรับรองเอกราชของกรีซ นครปีโลสในปัจจุบันสร้างอยู่นอกกำแพงป้อมปราการโดยวิศวกรกองทัพจากการรุกมอเรียในปี 1829 และท้ายที่สุดชื่อ ปีโลส ได้รับการนำกลับมาใช้อีกครั้งตามพระราชบัญญัติในปี 1833