Mk II: 884 m/s (2,899.5 ft/s)18.8mm penetration at 90° 500 หลา (460 เมตร)[2]ไรเฟิล,ต่อต้านรถถัง, .55ไอเอ็น, บอยส์ ยังเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า "ปืนไรเฟิลต่อต้านรถถังบอยส์"(หรือเรียกง่ายๆว่า บอยส์) เป็นปืนไรเฟิลต่อต้านรถถังสัญชาติบริติชที่ถูกใช้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มันมักจะถูกเรียกชื่อเล่นว่า "ปืนช้าง" โดยผู้ใช้ เนื่องจากขนาดของมันและเจาะเกราะเป็นรูขนาดใหญ่ได้[3]ปืนเหล่านี้มีรุ่นสามหลักของบอยส์: รุ่นแรกคือ (มาร์ค 1) ซึ่งมีปากกระบอกปืนแบบ muzzle brake หัวกลม และโมโนพอดแบบรูตัวที ถูกสร้างขึ้นเป็นหลักที่บริษัทผลิตอาวุธขนาดเล็กเบอร์นิงแฮม(BSA)ในอังกฤษ รุ่นต่อมา(มาร์ค 1*) ถูกสร้างขึ้นเป็นหลักที่ John Inglis and Company ในโทรอนโต,รัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา ซึ่งมีปากกระบอกปืนแบบ muzzle brake สี่เหลี่ยม และขาตั้งปืนแบบรูปตัววี และรุ่นที่สามที่ถูกทำขึ้นสำหรับกองกำลังทหารโดดร่มซึ่งมีลำกล้องขนาด 30 นิ้ว(762มม) และไม่มีปากกระบอกปืน นอกจากนี้ยังมีกระสุนที่แตกต่างกัน ด้วยรุ่นถัดมาที่แสดงให้เห็นถึงการเจาะเกราะที่ดีกว่า แม้ว่าจะมีปริมาณที่เพียงพอที่จะต่อกรกับรถถังเบาและรถถังขนาดเล็ก(tankettes)ในช่วงแรกของสงคราม ต่อมาบอยส์นั้นไม่สามารถยิงทะลุเจาะเกราะกับยานพาหนะที่มีเกราะหนากว่าและได้ถูกเลิกใช้งานไป จากนั้นก็ได้หันไปใช้เครื่องยิงจรวดต่อต้านรถถังแบบ PIAT ที่มีประสิทธิภาพสูงกว่าแทน