ปูมราชธรรม เป็นวรรณกรรมสมัยอยุธยาประพันธ์ด้วยรูปแบบทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองเนื้อหาว่าด้วยราชธรรมคำสอนสำหรับพระมหากษัตริย์ ขุนนางและบุคคลทั่วไป ผู้แต่งน่าจะเป็นบุคคลสำคัญยิ่งผู้หนึ่ง อาจเป็นพระสงฆ์หรือพราหมณ์ซึ่งดำรงสถานะราชครูที่พระมหากษัตริย์เคารพนับถือ แต่งในรัชกาลใดไม่ปรากฏแน่ชัด สุมาลี วีระวงศ์ สันนิษฐานว่าปูมราชธรรมเรียบเรียงขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชและไม่น่าจะแต่งแล้วเสร็จในรัชกาลเดียว[1]