ผลงานมิติทัศน์ (อังกฤษ: diorama) คือการจำลองฉากฉากหนึ่งซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นแบบจำลองสามมิติขนาดจริงหรือขนาดจิ๋ว บางครั้งอาจเก็บไว้ในตู้กระจกสำหรับจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์แบบพื้นและหน้าตัดสำหรับผลงานมิติทัศน์ในลอนดอน ผลงานมิติทัศน์เป็นที่นิยมในสถานบันเทิงในปารีส อังกฤษ สกอตแลนด์และไอร์แลนด์ตั้งแต่ปี 1822–1880 และเป็นทางเลือกซึ่งเป็นที่นิยม "ทัศนียภาพทั้งหมด" ผลงานมิติทัศน์ คือ เทคโนโลยีที่เกี่ยวกับโรงละครโดยมุมมองของคนดูที่อยู่ในที่สูงและในชั้นพิเศษในโรงละคร ที่มีผู้ชมกว่า 350 คน ในแฟ้มเอกสารมุมมองของภูมิทัศมันสามารถเปลี่ยนภาพลักษณ์ของทั้งสองและในการแสดงละคร ที่ยืนอยู่แม้ว่าจะมีที่นั่งจำกัดหรือที่จัดหาไว้ให้ในการแสดงล่าสุด 10 - 15 นาที ก่อนหน้าที่เวลาที่ผู้ชมทั้งหมดจะเข้ามาโดยทำมุมมองทั้งสองมุมมอง ซึ่งต่อมาเป็นต้นแบบสำหรับโรงภาพยนตร์ผลงานมิติทัศน์ 3 มิติขนาดและสัดส่วนของหน้าเวที คือ กว้าง 24 ฟุต สูง 21 ฟุต (7.3 × 6.4 เมตร) โดยจะทำฉากและสีด้วยมือ คือ การทำให้มันโปร่งใสโดยเลือกพื้นที่ที่จะทำให้โปร่งใสและในเรื่องที่มีขั้นตอนมาก ๆ จะจัดเตรียมแผ่นลินินในส่วนของความลึกและทำให้สว่างโดยใช้แสงไฟเป็นตัจัดการ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของแสงที่แสงทำงานเต็มที่จะทำให้ฉากเปลี่ยนไปโดยผลกระทบที่เกิดจากการจะทำด้วยความประณีต ทำให้นักวิจารณ์และผู้ชมประหลาดใจและเชื่อในสิ่งที่กำลังดูฉากที่เป็นธรรมชาติอยู่นักประดิษฐ์และเจ้าของลิขสิทธิ์ของผลงานมิติทัศน์ คือ หลุยส์ ดาแกร์ (ค.ศ. 1789–1815) ก่อนหน้านี้ผู้ตกแต่งและผู้ผลิตกระจกสำหรับสีภูมิทัศน์และผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบด้านสีของด้านเทคนิคเวทีให้เข้าใจก่อน ต่อมาดาแกร์ได้รับเป็นที่ปรึกษาของดาแกโรไทป์เป็นที่แรกและใช้อย่างกว้างขวางสำหรับวิธีการถ่ายภาพ