โดยทั่วไปแล้วอาจแบ่งประเภทของผ้ากันเปื้อนออกได้ตามลักษณะการออกแบบได้เป็น 2 ประเภทหลัก ๆ คือ ผ้ากันเปื้อนแบบครึ่งตัว และผ้ากันเปื้อนแบบเต็มตัว(Bib Apron)

ผ้ากันเปื้อนแบบครึ่งตัว

คือผ้ากันเปื้อนที่ใส่คลุมลงไปตั้งแต่บริเวณเอวลงไป ผ้ากันเปื้อนชนิดนี้ส่วนใหญ่นิยมใส่เพื่อเน้นให้ดูเป็นระเบียบ สวยงาม มากกว่าใช้เพื่อป้องกันความสกปรก เช่น ผ้ากันเปื้อนสำหรับบริกรในร้านอาหาร เป็นต้น

ผ้ากันเปื้อนแบบเต็มตัว

เป็นผ้ากันเปื้อนที่ถูกใช้กันโดยทั่วไป มีส่วนที่ปกคลุมตั้งแต่ลำตัวเหนืออกลงมาจนเกือบถึงเข่า หรือบางชนิดก็ขนาดเลยเข่า ผ้ากันเปื้อนชนิดนี้ส่วนใหญ่ใส่เพื่อป้องกันความสกปรกและเพื่อป้องกันอันตรายจากการทำอาหารที่ติดไฟ เป็นหลักนอกจากนี้ในเรื่องของการสวมใส่ ในผ้ากันเปื้อนแบบเต็มตัวนั้นยังมีการออกแบบสายคล้องอยู่ 2 ชนิดด้วยกัน คือ แบบคล้องคอ และแบบคล้องไหล่ ในแบบคล้องคอนั้นมีข้อดีคือสวมใส่ง่าย แต่มีข้อเสียคือทำให้เคลื่อนไหวได้ไม่สะดวก ในขณะที่แบบคล้องไหล่จะมีข้อเสียคือสวมใส่ยาก แต่มีข้อดีคือเคลื่อนไหวสะดวก

ส่วนลวดลายบนผ้ากันเปื้อนนั้นขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ หากต้องการความเรียบร้อยก็จะใช้สีที่ดูสุภาพเช่น สีขาว ดำ น้ำเงิน หรือมีลวดลายที่ไม่ฉูดฉาดมากนัก ส่วนผ้ากันเปื้อนที่ใช้เพื่อความสวยงามมักมีลวดลายที่น่ารัก บ้างก็มีขอบผ้าที่เป็นลายลูกไม้ นอกจากในประเทศไทยยังมีผ้ากันเปื้อนที่เป็นลายเป็นตราผลิตภัณฑ์ หรือข้อความเพื่อเป็นการโฆษณา เช่น การแจกผ้ากันเปื้อนให้กับผู้ประกอบการโดย นักการเมือง ร้านค้า หรือผลิตภัณฑ์ ต่าง ๆ