ซิ่นทิวมุกจกดาว มีโครงสร้างหลัก แบ่งออกเป็น 2 ส่วนคือ ส่วนตัวซิ่น และหัวซิ่น เหมือนกับซิ่นทิว ซึ่งเป็นผ้าซิ่นชนิดเดียวของอีสานที่เป็นลายขวาง ซึ่งโดยปรกติการวางลวดลายจะวางแนวตั้งหรือลายล่อง กล่าวกันว่าเป็นซิ่นที่ทอยาก เนื่องจากต้องใช้สมาธิสูงในการนับเส้น ให้เป็นริ้วเป็นทิวเสมอกันทั้งผืน แต่ซิ่นทิวมุกจกดาวจะมีลักษณะพิเศษมากกว่าสิ่นทิวทั่วไปคือ ต้องสืบเครือทำเป็นทิว คือเป็นลายขวางอันเป็นลักษณะที่ช่างชาวอีสานไม่ใคร่ถนัด แล้วทำการยกมุก ซึ่งเป็นเทคนิคการทอโดยเพิ่มเส้นยืนพิเศษบนกี่ทอผ้า ในตัวซิ่นจะเป็นริ้วสีเหลืองเล็กๆขวางไปตามตัวซิ่น และใช้ไหมสีขาว จกเป็นเส้นสีขาวตั้งเรียงถี่ จากนั้นก็จกเป็นลายดาวเล็กๆตามช่อง ต่อหัวด้วยหัวซิ่นจกดาว

เมื่อพิจารณาลวดลายโดยภาพรวมของซิ่นทิวมุกจกดาวจะเห็นว่า เป็นซิ่นที่มีลายขวางลำดัว โดยลายมุกจะเป็นช่วงที่เป็นเส้นสีเหลือง และลายจกเส้นสีขาวเรียงถี่ และจกดาวขนาดเล็ก คั่นเป็นช่วง ๆ จนหมดผืน เทคนิคการยกมุกดังกล่าวนี้ยังพบในซิ่นชาวไทแดงในเมืองซำเหนือ แขวงหัวพัน และชาวมะกองในแขวงสุวรรณเขต ประเทศลาว ด้วยเช่นกัน