พงศ์พันธุ์ของโนอาห์ (อังกฤษ: Generations of Noah มีคำเรียกอื่น ๆ ว่า Table of Nations หรือ Origines Gentium[1] เป็นลำดับพงศ์พันธุ์ของบุตรชายของโนอาห์ตามคัมภีร์ไบเบิลฮีบรู (ปฐมกาล 10:9 และการแพร่กระจายไปยังหลายดินแดนหลังน้ำท่วมครั้งใหญ่[2] มุ่งเน้นไปที่สังคมหลัก ๆ ที่เป็นที่รู้จักในเวลานั้น คำว่า ประชาชาติ (nation) ที่ใช้ระบุถึงผู้สืบเชื้อสายเป็นคำแปลมาตรฐานของคำภาษาฮีบรูว่า "goyim" ซึ่งตามมาด้วยคำว่า "nationes" ในวัลเกตหรือคัมภีร์ไบเบิลฉบับภาษาละติดเมื่อราว ค.ศ. 400 และไม่ได้มีความหมายทางการเมืองแบบกับคำว่าประชาชาติในปัจจุบัน[3]รายชื่อ 70 ชื่อนำเสนอชาติพันธุ์นามและภูมินามที่เป็นที่รู้จักกันดีซึ่งมีความสำคัญต่อภูมิศาสตร์ในพระคัมภัร์ไบเบิล[4] เช่นบุตรชายสามคนของโนอาห์คือ เชม (Shem), ฮาม (Ham) และยาเฟท (Japheth) ซึ่งนักวิชาการชาวเยอรมนีที่โรงเรียนประวัติศาสตร์เกิททิงเงินในศตวรรษที่ 18 ได้นำชื่อมากำหนดเป็นศัพท์ทางเชื้อชาติ ได้แก่ เชไมต์ (Semites), ฮาไมต์ (Hamites) และ ยาเฟไทต์ (Japhetites) ชื่อของหลานชายบางคนของโนอาห์ยังใช้เป็นชื่อชาติพันธุ์ต่าง ๆ ด้วย ตั้งแต่เอลาม (Elam), อัสชูร (Ashur), อารัม (Aram), คูช (Cush) และคานาอัน (Canaan) นำมาตั้งเป็นชื่อชาวเอลาไมต์ (Elamites), ชาวอัสซีเรีย (Assyrians), ชาวแอราเมียน (Arameans), ชาวคูช (Cushites) และชาวคานาอัน (Canaanites) ในทำนองเดียวกัน จากบุตรชายของคานาอันได้แก่ เฮท (Heth), เยบุส (Jebus) และอาโมรุส (Amorus) นำมาตั้งเป็นชื่อชาวฮิตไทต์ (Hittites), ชาวเยบุส (Jebusites) และชาวอาโมไรต์ (Amorites) ผู้สืบเชื้อสายเพิ่มเติมของโนอาห์ ได้แก่ เอเบอร์จากเชม, กษัตริย์นักล่านิมโรดจากคูช และชาวฟิลิสตีนจากอียิปต์ (บุตรชายของฮาม)