พญาหลวงทิพเนตร (ไม่ปรากฏ - พ.ศ. 2198) เป็นผู้ปกครองแคว้นล้านนาองค์ที่ 7 ตั้งแต่พม่าครอบครองล้านนา และเป็นพระองค์แรกในราชวงศ์เมืองฝางที่มาปกครองล้านนาแต่เดิมพระองค์ทรงมีตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองฝาง ต่อมาพระเจ้าศรีสองเมืองคิดแข็งเมืองต่อกรุงอังวะ ฝ่ายพระเจ้าสุทโธธรรมราชาพระเจ้ากรุงอังวะหลังจากที่ทรงจัดการบ้านเมืองเสร็จเรียบร้อย ทรงทราบว่าหัวเมืองในล้านนาแข็งเมืองกระด้างกระเดื่องต่อพระองค์ ก็ทรงยกกองทัพใหญ่มาปราบปราม ในปี พ.ศ. 2174 ปีมะแมตรีศก จุลศักราช 993 ทรงตีเมืองเชียงใหม่แตกและจับตัวพระเจ้าเชียงใหม่ศรีสองเมืองได้จึงให้คุมตัวไปกักขังไว้ที่กรุงอังวะจนถึงสิ้นพระชนม์ และลดสถานะกษัตริย์แคว้นล้านนาลงแบ่งล้านนาเป็นสองส่วน ส่วนเหนือขึ้นกับเมืองเชียงแสนและส่วนตะวันตกขึ้นกับนครเชียงใหม่ แล้วพม่าตั้งให้พญาหลวงทิพเนตรเจ้าเมืองฝางมาครองเมืองเชียงใหม่โดยมีขุนนางพม่ากำกับอย่างใกล้ชิด[2]พญาหลวงทิพเนตรครองเมืองเชียงใหม่ตั้งแต่ พ.ศ. 2174 - พ.ศ. 2198 รวมระยะเวลาได้ 24 ปี ก็ถึงแก่พิราลัยเมื่อ พ.ศ. 2198 พระแสนเมืองผู้เป็นพระโอรสจึงได้เป็นเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่พระองค์ต่อมา