พยัคฆ์มฤตยู 007 (
อังกฤษ: Live and Let Die) เป็นภาพยนตร์แนวสายลับฉายเมื่อปี ค.ศ. 1973 เป็นภาพยนตร์เรื่องที่แปดใน
ภาพยนตร์ชุด เจมส์ บอนด์ ที่สร้างโดย
อีออนโปรดักชันส์ แสดงนำโดย
โรเจอร์ มัวร์ รับบทเป็น เจมส์ บอนด์ สายลับเอ็มไอ6 ครั้งแรก กำกับโดย
กาย แฮมิลตัน อำนวยการสร้างโดย
แฮรรี ซอลต์ซแมนและ
อัลเบิร์ต อาร์. บรอคโคลี ถึงแม้ว่าผู้อำนวยการสร้างต้องการให้
ฌอน คอนเนอรี กลับมารับบทเดิมเป็นบอนด์ หลังแสดงใน
007 เพชรพยัคฆราช ภาพยนตร์บอนด์ก่อนหน้านี้ แต่เขาปฏิเสธ ทำให้ต้องมีการตามหานักแสดงคนใหม่ เพื่อมารับบทเป็นบอนด์ โดยโรเจอร์ มัวร์ได้รับเลือกและได้เซ็นสัญญารับบทเป็น เจมส์ บอนด์ คนใหม่ ภาพยนตร์ดัดแปลงจาก
นวนิยายชื่อเดียวกันของ
เอียน เฟลมมิง เมื่อปี ค.ศ. 1954 โดยมีเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าพ่อค้ายาเสพติดย่าน
ฮาร์เลม รู้จักกันในชื่อ มิสเตอร์บิก วางแผนที่จะแจกจ่าย
เฮโรอีนจำนวนสองตันให้ฟรี ๆ เพื่อให้พ่อค้ายาเสพติดคู่แข่งนั้นต้องออกจากธุรกิจไปและทำให้เขากลายเป็นผู้ผูกขาดการค้ายาเสพติดแต่เพียงผู้เดียว มิสเตอร์บิก แท้จริงแล้วคือ ดอกเตอร์ คาแนงกา ผู้เผด็จการของเกาะซานโมนิก เกาะสมมติแห่งหนึ่งใน
ทะเลแคริบเบียนที่เขาแอบปลูก
ต้นฝิ่นเอาไว้ บอนด์สืบสวนการเสียชีวิตของสายลับอังกฤษสามคน ทำให้พาเขาไปพบกับคาแนงกา ต่อมา บอนด์ติดอยู่โลกของนักเลงกับวูดูและได้ต่อสู้เพื่อหยุดยั้งแผนของเจ้าพ่อค้ายาเสพติดพยัคฆ์มฤตยู 007 ฉายในช่วงที่ภาพยนตร์คนผิวดำอยู่ในจุดสูงสุด มีการเหมารวมและเรื่องจำเจปรากฏในภาพยนตร์ เช่น การเหยียดสีผิว, นักเลงผิวดำและรถยนต์ที่มีขนาดใหญ่หรือหรูหราเกินจริง
[1] ภาพยนตร์บอนด์ก่อนหน้านี้เน้นที่เรื่องราวของตัวร้าย
ที่บ้าอำนาจหรือต้องการจะครองโลก แต่ พยัคฆ์มฤตยู 007 เน้นไปที่การค้ายาเสพติด ซึ่งเป็นแก่นเรื่องทั่วไปของภาพยนตร์คนผิวดำในยุคนั้น ภาพยนตร์ดำเนินเรื่องในศูนย์กลางของวัฒนธรรมแอฟริกัน-อเมริกัน เช่น ย่านฮาร์เลมและเมือง
นิวออร์ลีนส์ เช่นเดียวกับ
เกาะในแคริบเบียน พยัคฆ์มฤตยู 007 เป็นภาพยนตร์บอนด์เรื่องแรกที่ โรซี คาร์เวอร์ แสดงโดย
กลอเรีย เฮนดรี เป็น
สาวบอนด์เชื้อสายแอฟริกัน-อเมริกัน ที่มีความสัมพันธ์โรแมนติกร่วมกับบอนด์ ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จในด้านรายได้และได้รับคำชมจากนักวิจารณ์ ภาพยนตร์ยังได้รับการเสนอชื่อใน
รางวัลออสการ์ สาขาเพลงประกอบยอดเยี่ยม สำหรับเพลง
ลิฟแอนด์เล็ตดาย แต่งโดย
พอลและ
ลินดา แม็กคาร์ตนีย์ และแสดงโดย
วิงส์ วงของพวกเขาเอง