บุคคลหนึ่งสามารถมาสาบานตนเป็นพรหมจารีได้ทุกช่วงอายุ ทั้งด้วยความประสงค์ของตนเอง หรือเพื่อตอบสนองความต้องการของพ่อแม่[8] พิธีการสาบานตนจะเปล่งถ้อยคำสาบานซึ่งมิอาจถอนได้ ต่อหน้าผู้นำหรือผู้อาวุโสสิบสองคนของหมู่บ้าน โดยจะสาบานไว้ว่าจะถือครองพรหมจรรย์ จากนั้น พรหมจารีโดยสาบานบางส่วนอาจเลือกใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เป็นชาย คล้ายผู้ชาย[9] และอาจใช้สรรพนามผู้ชายในการสนทนา ทั้งที่เรียกตนเองและสำหรับคนอื่นเรียกตน แต่ทั้งนี้ไม่จำเป็นเสมอไป[10] บางส่วนอาจแต่งกายเป็นชาย ใช้ชื่อผู้ชาย พกปืน สูบบุหรี่ ดื่มเหล้า ประกอบอาชีพผู้ชาย ถือตนเป็นหัวหน้าครอบครัว (เป็นต้นว่าอาศัยกับแม่และพี่สาวน้องสาว) เล่นดนตรี ขับร้อง นั่ง และเข้าสังคมกับผู้ชาย[7][11][9]

การละเมิดคำสาบานตนนี้ในอดีตถือว่าต้องโทษเสียชีวิตได้ อย่างไรก็ตาม ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดว่าในปัจจุบันยังมีการลงโทษเช่นนี้อยู่หรือไม่[7] กระนั้น ชุมชนมักจะปฏิเสธบุคคลที่ละเมิดคำสาบานนี้[7] เป็นการลงโทษทางสังคม