พระประวัติ ของ พระติสสพุทธเจ้า

พระติสสพุทธเจ้า มีพระนามเดิมว่าเจ้าชายติสสะ เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าชนสันทะและพระนางปทุมาแห่งกรุงเขมกะ ประสูติที่วีริยราชอุทยาน มีปราสาท 3 หลังเป็นที่ประทับคือ คุณเสลา นาทิยะ และนิสภะ และมีพระสนมกำนัล 30,000 นาง[2] เมื่อเจริญวัยได้ทรงอภิเษกสมรสกับพระนางสุภัททา มีพระโอรสด้วยกันพระองค์หนึ่งคือ เจ้าชายอานนท์

เมื่อพระชนมายุได้ 7,000 ปี ได้ทรงเห็นเทวทูต 4 จึงเกิดความเบื่อหน่ายโลก ตัดสินพระทัยทรงม้าชื่อโสนุตตระเสด็จออกผนวช โดยมีข้าราชบริพารหนึ่งโกฏิออกบวชตามเสด็จ พระองค์ทรงบำเพ็ญเพียรอยู่ครึ่งเดือน ถึงวันเพ็ญเดือนหก ได้เสวยข้าวมธุปายาสที่ธิดาของเศรษฐีชื่อวีระนำมาถวาย แล้วไปประทับพักกลางวันที่สลลวัน ทรงได้รับหญ้า 8 กำที่คนเฝ้าไร่ข้าวเหนียวชื่อวิชิตสังคามกะนำมาถวาย[1] ทรงนำมาปูรองประทับนั่งที่โคนต้นรกฟ้า (บาลี: อสน) บำเพ็ญเพียรต่อจนได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในตอนรุ่งเช้า

หลังจากตรัสรู้ได้ทรงประกาศพระศาสนา ตราบจนเสด็จดับขันธปรินิพพานที่นันทาราม กรุงสุนันทวดี ขณะพระชนมายุ 100,000 พรรษา[2]

พระติสสพุทธเจ้ามีคู่อัครสาวกนามว่าพระพรหมเทวะและพระอุทยะ คู่อัครสาวิกาคือพระผุสสาและพระสุทัตตา และพระสมคะเป็นพระอุปัฏฐาก[1]

ใกล้เคียง

พระติสสสัมพุทธเจ้า พระติสสเมตเตยยเถระ พระติสสพุทธเจ้า พระติลกปนัดดาธิราช พระอินทร์ พระศิวะ พระวิษณุ พระวิมาดาเธอ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีนาฏ ปิยมหาราชปดิวรัดา พระวิหารของซาโลมอน พระวินัยปิฎก