ประวัติ ของ พระธรรมธีรราชมหามุนี

ในทำเนียบ "ตำแหน่งพระราชาคณะในกรุงนอกกรุง ครั้งกรุงเก่า" ปรากฏชื่อพระครูสุธรรมธิราราชมหามุุนี เป็นพระครูเจ้าคณะเมืองระยอง ขึ้นกับในคณะคามวาสีฝ่ายขวา[1] ถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช โปรดให้ลดสมณศักดิ์สมเด็จพระสังฆราช (ชื่น) ลงเป็นพระธรรมธิราราชมหามุนีว่าที่พระพนรัตน

ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้พระจัน ที่เพิ่งถูกถอดจากสมณศักดิ์พระเทพโมลี กลับเป็นพระราชาคณะเสมอชั้นเทพที่พระธรรมธีระราชมหามุนี[2] ถึง พ.ศ. 2495 พระเทพเมธี (ธีร์ ปุณฺณโก) จึงได้รับสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นธรรมที่พระธรรมธีรราชมหามุนีเป็นรูปแรก

ใกล้เคียง

พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน) พระธรรมโกศาจารย์ (เงื่อม อินฺทปญฺโญ) พระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม) พระพรหมพัชรญาณมุนี (ฌอน ชยสาโร) พระพรหมศากยวงศ์วิสุทธิ์ (อนิลมาน ธมฺมสากิโย) พระธรรมวัชรบัณฑิต (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ) พระธรรมวชิรสุตาภรณ์ (สุพจน์ โชติญาโณ) พระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล) พระธรรมวงศาจารย์ (สุข สุขโณ) พระธรรมปัญญาบดี (ถาวร ติสฺสานุกโร)