ประวัติ ของ พระธรรมราชานุวัตร

ในสมัยรัตนโกสินทร์ พระธรรมราชา เป็นสมณศักดิ์พระราชาคณะผู้ใหญ่เจ้าคณะกรุงเก่า อยู่วัดศาลาปูน จนกระทั่ง พ.ศ. 2394 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้แปลงราชทินนามเป็น "พระธรรมราชานุวัตร" พระราชทานแก่พระธรรมราชานุวัตร (พุก) เป็นรูปแรก[2]

ใกล้เคียง

พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน) พระธรรมโกศาจารย์ (เงื่อม อินฺทปญฺโญ) พระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม) พระพรหมพัชรญาณมุนี (ฌอน ชยสาโร) พระพรหมศากยวงศ์วิสุทธิ์ (อนิลมาน ธมฺมสากิโย) พระธรรมวัชรบัณฑิต (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ) พระธรรมวชิรสุตาภรณ์ (สุพจน์ โชติญาโณ) พระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล) พระธรรมวงศาจารย์ (สุข สุขโณ) พระธรรมปัญญาบดี (ถาวร ติสฺสานุกโร)