พระนางมุนจ็อง ทรงมอบที่ดินและที่นาให้กับประชาชนที่อยู่ยากแร้นแค้น ซึ่งที่ดินที่มอบให้แก่ประชาชนนั้น ล้วนเป็นที่ดินของเหล่าขุนนางที่ทุจริตฉ้อราษฎร์บังหลวง

เนื่องจากในสมัยพระเจ้าจุงจง ยังคงมีพระชนม์ชีพอยู่ ขุนนางได้แตกออกเป็นสองฝ่ายคือ ฝ่ายยุนใหญ่ คือเป็นฝ่ายของ ยุน นิม พระมาตุลาของพระเจ้าอินจง ที่สนับสนุนพระเจ้าอินจง ซึ่งในขณะนั้นยังคงอยู่ในตำแหน่ง องค์ชายรัชทายาท หรือ เซจา และฝ่ายยุนเล็ก คือฝ่ายของ ยุน ว็อน ฮัง พระเชษฐารอง ของ พระนางมุนจ็อง ซึ่งสนับสนุนพระเจ้ามย็องจง ซึ่งขณะนั้นเป็นยังคงดำรงตำแหน่ง องค์ชายคังว็อน เมื่อพระเจ้าอินจงครองราชย์ได้ตามฝ่ายยุนใหญ่ต้องการ พระเจ้าอินจงได้ขึ้นครองราชย์แทนในสมัยนี้ ฝ่ายยุนเล็กได้กุมอำนาจการปกครองเกือบทั้งหมด และฝ่ายยุนเล็ก ได้กำจัดฝ่ายยุนใหญ่ทั้งหมด ทำให้สมัยนี้ ยุน วอน ฮัง มีอำนาจ และฉ้อราษฎร์บังหลวง ซึ่งเมื่อ พระนางมุนจ็อง ในขณะนั้น คือพระพันปีมุนจ็อง ได้สิ้นพระชนม์ ทำให้ฝ่ายยุนเล็กถูกกวาดล้าง เนื่องจากเสียงคัดค้านของเหล่าขุนนางที่ยื่นฎีกา ให้ปลดและประหาร ยุน ว็อน ฮัง แก่ พระเจ้าเมียงจง ทำให้ ยุน ว็อน ฮัง และฝ่ายยุนเล็ก ถูกกวาดล้าง ในสมัยพระเจ้ามย็องจง ด้วย