พระนิชิคันโชนิน เกิดเมื่อ ค.ศ. 1665 เป็นบุตรของท่านอิโตโจเอ็น ซึ่งเป็นคนรับใช้ของท่านซาคาอิ ซึ่งเป็นหัวหน้าการเมืองฝ่ายการบันเทิง และเป็นเจ้าผู้ครองนครทาเตบายาชิ เมืองโจชู (ปัจจุบันคือจังหวัดกุมมะ)

เมื่อพระนิชิคันโชนิน อายุได้ 15 ปี ได้ไปทำงานที่บ้านของเจ้านายคือท่าน ทาดะมิเนะ ซาคาอิ ที่เมืองเอโดะ จนถึงช่วงฤดูร้อนของปี ค.ศ. 1683 ขณะนั้นอายุได้ 19 ปี ก็ได้มีโอกาสฟังพุทธธรรมของพระชิเรนไดโชนิน จึงเกิดความเลื่อมใสแล้วตัดสินใจบวช จึงได้ขอลาออกจากการรับราชการ แต่เจ้านายไม่ยินยอมให้ลาออกในตอนนั้น จนกระทั่งเดือนธันวาคมในปีเดียวกันท่านจึงได้สมปรารถนาที่ต้องการ โดยสามารถออกบวชได้ ท่านได้พยายามภายใต้การดูแลของพระนิชิเออิโชนิน (ประมุขสงฆ์ลำดับที่24) และในปี ค.ศ. 1711 พระนิชิเออิโชนิน ก็ได้มีคำสั่งแต่งตั้งท่านเป็นหัวหน้าฝ่ายการศึกษาอันดับที่ 6 หลังจากนั้นท่านก็ได้พยายามส่งเสริมให้การศึกษาเจริญรุ่งเรืองมากขึ้น เช่น ท่านได้บรรยายธรรมนิพนธ์ เขียนคำอธิบายธรรมนิพนธ์ที่สำคัญยิ่ง5ฉบับ และยังได้เขียนบทนิพนธ์ 6 ม้วน เป็นต้น

ในปี ค.ศ. 1718 พระนิชิคันโชนินก็ได้รับการสืบทอดจากพระนิชิยูโชนิน (ประมุขสงฆ์ลำดับที่25) และได้เป็นประมุขสงฆ์ลำดับที่ 26 ท่านอยู่ในตำแหน่งประมุขสงฆ์เป็นเวลา 3 ปี หลังจากนั้นในปี ค.ศ. 1720 ท่านก็ได้มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับพระนิชิโยโชนิน แล้วท่านก็กลับไปอยู่ที่หอศึกษาธรรมอีกครั้งหนึ่ง ท่านก็ได้ทำการสอนคำอธิบายธรรมนิพนธ์ แต่พระนิชิโยโชนิน ก็อยู่ตำแหน่งประมุขสงฆ์ได้แค่ 4 ปีก็ได้มรณภาพ ดังนั้นพระนิชิคันโชนินจึงต้องกลับมาเป็นประมุขสงฆ์อีกครั้งหนึ่ง และอยู่ตำแหน่งนี้ 4 ปี ท่านได้สร้างผลงานอันยิ่งใหญ่ในการฟื้นฟูพุทธธรรมของพระนิชิเรนไดโชนิน อย่างมากมาย และท่านได้มรณภาพลงอย่างสงบในปี ค.ศ. 1726 ตอนนั้นท่านอายุ 62 ปี