พระนิชิจิ (日持;
10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1250– หลังจากปี
ค.ศ. 1304) หรือ ไคอิโค เป็นลูกศิษย์และสาวกของ
พระนิชิเรน ซึ่งได้ออกเดินทางไปยัง
ฮอกไกโด ไซบีเรีย และ
ประเทศจีนพระนิชิจิ เกิดใน
จังหวัดซุรุกะ เป็นบุตรคนที่สองของ ตระกูลที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจ ในตอนแรกพระนิชิจิได้ศึกษาธรรมของ
นิกายเทียนไท้ แต่หลังจากนั้นไม่นานก็ได้เข้าเป็นศิษย์ของพระนิชิเรน พระนิชิจิได้ถูกแต่งตั้งเป็น 1 ใน 6 พระสงฆ์อาวุโส จากพระนิชิเรน แต่ก็เป็น ลูกศิษย์ของ
พระนิกโคด้วย หลังจากการดับขันธ์ของพระนิชิเรนในปี
ค.ศ. 1282 พระนิชิจิได้จัดตั้งวัด อิโชจิ ในปัจจุบันคือ วัดเรนอิจิ (蓮永寺) ใน
ชิซุโอะกะ แต่ภายหลังความสัมพันธ์กับพระนิกโคกลับแย่ลง เขาได้ตั้งคณะมิชชันนารีเดินทางเผยแผ่ธรรมในวันที่
1 มกราคม ค.ศ. 1295 โดยได้วางแผนว่าจะเดินทางเท้าไป
ฮะโกะดะเตะ,
ฮอกไกโด และหลังจากนั้นก็จะเดินทางไปยัง ชางตู
ประเทศจีน เพื่อเผยแผ่ธรรมให้
ชาวมองโกล เนื่องจากเห็นว่าชาวมองโกลนั้น ถูกกล่าวถึงบ่อยครั้งในบทธรรมนิพนธ์ของพระนิชิเรนอย่างไรก็ตามเป็นเวลาหลายศตวรรษที่ไม่มีทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับพระนิชิจิ หลังจากการเดินทางออกจากประเทศญี่ปุ่น มีตำนานเล่าว่าท่านได้สร้างวัดขึ้นที่ภาคเหนือของ
ประเทศญี่ปุ่น และได้จับปลาชนิดใหม่ในฮอกไกโด ได้ตั้งชื่อว่า ฮอกเกะ ในตำนานนั้นค่อนข้างกำกวมและไม่แน่ชัดว่า ท่านได้เดินทางไปถึงประเทศจีนโดยปลอดภัยหรือไม่ ในปี
ค.ศ. 1936 นักท่องเที่ยวได้พบโงะฮนซนของพระนิชิจิและอัฐิของท่านในดินแดนที่ห่างไกลในประเทศจีน และในปี ค.ศ. 1989 อัฐิเหล่านั้นได้ถูกตรวจสอบโดย
มหาวิทยาลัยโตเกียวแล้วมีความเป็นไปได้สูงว่าเป็นของพระนิชิจิ ในปัจจุบันจึงเป็นที่รู้กันว่าท่านได้ไปถึงประเทศจีนในปี
ค.ศ. 1298 และได้พบชาวพุทธแห่ง
ราชวงศ์เซี่ยตะวันตก และได้ปักหลักอยู่ที่ อำเภอซวนฮัว ท่านได้สร้าง วัดลีฮัว (立化寺塔; Japanese: Rikkai-ji) และมีประชาชนบางส่วนหันมานับถือนิชิเรน ภายใต้การนำของท่าน รวมไปถึงชายชราชื่อ นิโชเตะ ซึ่งท่านกล่าวว่าเป็นผู้นำของลูกศิษย์ของท่าน พระนิชิจิมรณภาพเมื่อใดไม่มีใครทราบ แต่คาดกันว่าหลัง
ค.ศ. 1304