พระราชประวัติ ของ พระยาศรีเทพาหูราช

พระศรีเทพาหูราชเป็นพระโอรสของสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๑ (ขุนหลวงพะงั่ว)กษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา กับพระมหาเทวีซึ่งเป็นพระขนิษฐาของพระมหาธรรมราชาที่ ๑ ทรงได้รับเชื้อสายราชวงศ์สุพรรณภูมิจากพระราชบิดาและเชื้อสายราชวงศ์พระร่วงจากพระมารดา

ในสมัยที่สมเด็จพระบรมราชาธิราชเสด็จไปตีอาณาจักรสุโขทัยแตก ทรงย้ายราชธานีของสุโขทัยไปอยู่ที่เมืองสองแควและให้พระมหาธรรมราชาที่ ๒ ทรงปกครองในฐานะเมืองประเทศราชของกรุงศรีอยุธยา ให้พระมหาเทวีปกครองเมืองสุโขทัยใน พ.ศ. ๑๙๒๒

ครองเมืองสุโขทัย

พระศรีเทพาหูราชทรงปกครองเมืองสุโขทัยในพ.ศ. ๑๙๒๔ หลังจากพระมหาเทวีสิ้นพระชนม์ แต่เนื่องด้วยพระศรีเทพาหูราชทรงเป็นเชื้อสายราชวงศ์สุพรรณภูมิ ขุนางชาวสุโขทัยหลายกลุ่มจึงไม่พอใจ พระองค์จึงไปขอร้องให้แม่นมเทดซึ่งเป็นแม่นมของพระองค์ไปของร้องให้พนมไสดำสามีของนางซึ่งบวชอยู่ที่วัดช้างล้อมให้สึกมาช่วยราชการพระองค์ เพราะว่าพนมไสดำนั้นเป็นขุนนางผู้ใหญ่ในสมัยพระมหาธรรมราชาลิไทและเป็นที่นับถือกันทั่วไป เหตุการณ์ในสุโขทัยจึงสงบลง

จากสุโขทัย

เมื่อ พ.ศ. ๑๙๓๑ สมเด็จพระราเมศวรทรงแย่งชิงบัลลังก์จากพระเจ้าทองลันทำให้ราชวงศ์อู่ทองกลับมามีอำนาจในกรุงศรีอยุธยาอีกครั้ง ทำให้ฐานอำนาจของราชวงศ์สุพรรณภูมิสั่นคลอน พระศรีเทพาหูราชจึงเสด็จออกจากเมืองสุโขทัย ไปปกครองเมืองสุพรรณบุรีจนกระทั่งสิ้นพระชนม์ เจ้านครอินทร์ พระโอรสของพระองค์จึงได้ครองเมืองสุพรรณบุรีต่อ

ใกล้เคียง

พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน) พระยามโนปกรณ์นิติธาดา (ก้อน หุตะสิงห์) พระยาอนิรุทธเทวา (หม่อมหลวงฟื้น พึ่งบุญ) พระยาพิชัยดาบหัก พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) พระยาทรงสุรเดช (เทพ พันธุมเสน) พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี (คอซิมบี๊ ณ ระนอง) พระยาภิรมย์ภักดี (บุญรอด เศรษฐบุตร) พระยาเทพหัสดิน (ผาด เทพหัสดิน ณ อยุธยา) พระยาวิไชเยนทร์ (คอนสแตนติน ฟอลคอน)