ประวัติ ของ พระยาสมันตรัฐบุรินทร์_(ตุ๋ย_บินอับดุลลาห์)

ตุ๋ย บินอับดุลลาห์ เป็นบุตรคนที่ 12 ของหลวงโกชาอิศหาก และนางเลี้ยบ บินอับดุลลาห์ เกิดวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2414 ที่ตำบลบางลำพูล่าง อำเภอคลองสาน จังหวัดธนบุรี ซึ่งขณะนั้นบิดาของเขาดำรงตำแหน่งล่ามมลายูที่กรมท่า ติดต่อกับต่างประเทศมีหน้าที่รับเครื่องราชบรรณาการของหัวเมืองประเทศราช บิดาของเขาจึงสนิทสนมกับสุลต่านทางมลายู

เมื่อเขาอายุ 8 ขวบ เจ้าเมืองปะลิสขอตัวไปเป็นบุตรบุญธรรม ได้เข้าเรียน ณ วัดบางลำพูล่าง จังหวัดธนบุรี หลังจากนั้นจึงได้กลับมารับราชการที่กรุงเทพมหานคร เมื่อปี พ.ศ. 2432 เป็นล่ามมลายู ต่อมาในปี พ.ศ. 2439 ได้รับยศเป็นขุนราชบริรักษ์ มณฑลปัตตานี ต่อจากนั้นเป็นนายอำเภอเบตง เป็นปลัดเมืองสตูล เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล และเกษียณอายุราชการ ในปี พ.ศ. 2472

พระยาสมันตรัฐบุรินทร์ ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรคนแรกของจังหวัดสตูล เป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลพระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน)[3] ต่อมาได้เป็นรัฐมนตรีสั่งราชการกระทรวงมหาดไทย และปี พ.ศ. 2491 ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา

พระยาสมันตรัฐบุรินทร์ ถึงแก่อนิจกรรม ในปี พ.ศ. 2506

ใกล้เคียง

พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน) พระยาพิชัยดาบหัก พระยามโนปกรณ์นิติธาดา (ก้อน หุตะสิงห์) พระยาอนิรุทธเทวา (หม่อมหลวงฟื้น พึ่งบุญ) พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) พระยาทรงสุรเดช (เทพ พันธุมเสน) พระยาวิไชเยนทร์ (คอนสแตนติน ฟอลคอน) พระยาเทพหัสดิน (ผาด เทพหัสดิน ณ อยุธยา) พระยาอนุมานราชธน (ยง เสฐียรโกเศศ) พระยาภะรตราชา (หม่อมหลวงทศทิศ อิศรเสนา)