พระราชครูวามเทพมุนี มีนามเดิมว่า หว่าง รังสิพราหมณกุล เกิดเมื่อวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2410 ในช่วงปลายรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นบุตรชายของ พระครูอัษฎาจารย์ (แจ้ง รังสิพราหมณกุล) ต่อมาได้เข้ารับราชการในกรมพราหมณ์พิธีและรับประทวนตราตั้งเป็นที่ ขุนศรีสบสมัย ต่อมาในวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2440 ขณะอายุได้ 30 ปีได้รับพระราชทานสัญญาบัตรบรรดาศักดิ์เป็นที่ หลวงญาณสยมภูว์ ถือศักดินา ๖๐๐ [1] จากนั้นในวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2453 ซึ่งตรงกับต้นรัชกาลของ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้โปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตรบรรดาศักดิ์เป็น หลวงราชมุนี ปลัดกรมพราหมณ์พิธี ถือศักดินา ๖๐๐[2]

กระทั่งปีถัดมาคือในวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2454 ที่ พระที่นั่งพิมานปฐม พระราชวังสนามจันทร์ หลวงราชมุนีได้เข้ารับพระราชทานสัญญาบัตรบรรดาศักดิ์เป็น พระครูวามเทพ เจ้ากรมพราหมณ์พิธี ถือศักดินา ๘๐๐ [3] จากนั้นในวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2455 พระครูวามเทพได้รับพระราชทานยศ เสวกตรี [4] ต่อมาในวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2456 โปรดเกล้าฯ พระราชทานยศให้ พระครูวามเทพ เป็น เสวกโท[5]

กระทั่งวันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2457 เนื่องในงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา พระครูวามเทพ ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรบรรดาศักดิ์เป็น พระราชครูวามเทพมุนี รามเวทีศรีไสยศาสตร์ อนุษฎกวาทโกศล จางวางกรมพราหมณ์พิธี ถือศักดินา ๑๐๐๐[6] ต่อมาในวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2460 พระราชครูวามเทพมุนีได้รับพระราชทานยศเป็น เสวกเอก [7] จากนั้นในวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2466 พระราชครูวามเทพมุนีได้รับพระราชทานยศเป็น มหาเสวกตรี [8]

พระราชครูวามเทพมุนีถึงแก่อนิจกรรมด้วยโรคเนื้องอกเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2470 ขณะอายุได้ 59 ปี[9]