พระราชอุทยานหรือสวนใหญ่ในพระราชวังฤดูร้อนเดิมประกอบด้วย 3 สวนใหญ่ :

1. หยวนหมิงหยวน (圆明园; 圓明園; Yuánmíng Yuán, อังกฤษ: Garden of Perfect Brightness)
2. ฉางชุนหยวน (长春园; 長春園; Chángchūn Yuán, อังกฤษ: Garden of Eternal Spring)
3. ฉี่ชุนหยวน (绮春园; 綺春園; Qǐchūn Yuán, อังกฤษ: Garden of Elegant Spring)

หยวนหมิงหยวน สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1707 (รัชกาลคังซีปีที่ 46) โดยเริ่มแรกจักรพรรดิคังซีมอบสวนแห่งนี้ให้เป็นรางวัลแก่พระโอรสองค์ที่ 4 องค์ชายอิ้นเจิน และได้เขียนแผ่นป้ายคำว่า "หยวนหมิงหยวน" ด้วยพระองค์เอง โดยคำว่า "หยวนหมิง 圆明" นั้น หมายถึงองค์ชายอิ้นเจิน

เมื่อองค์ชายอิ้นเจินหรือจักรพรรดิยงเจิ้งขึ้นครองราชย์ในปี ค.ศ.1722 ก็ได้มีการขยายสวนทางใต้ออกไปอีก โดยมีการสร้างพระที่นั่งเจิ้งต้ากวางหมิง พระที่นั่งฉินเจิ้งเตี้ยน ห้องของคณะขุนนาง (รัฐมนตรี) อาคารทำการ (กระทรวง) สภากลาโหม และอาคารสถานที่อื่นอีกมากมาย จุดประสงค์ก็เพื่อต้องการประชุมบริหารราชการแผ่นดินในช่วงฤดูร้อน โดยปราศจากการสอดแนมแอบฟัง

ในรัชสมัยของจักรพรรดิเฉียนหลง นอกจากจะมีการสร้างขยายเพิ่มเติมเฉพาะจุดภายในหยวนหมิงหยวนแล้ว ยังให้มีการสร้างสวนฉางชุนหยวนขึ้นทางฝั่งตะวันออก และสวนฉี่ชุนหยวนเพิ่มขึ้นทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ด้วย