ประวัติ ของ พระราชวังอ็องบวซ

ที่มาและการใช้เป็นที่ประทับ

พระราชวังอ็องบวซสร้างบนเนินสูงที่มองลงมายังแม่น้ำลัวร์เพื่อใช้ในการควบคุมทางยุทธศาสตร์[2] ที่มาแทนที่ในยุคกลางด้วยสะพาน พระราชวังเริ่มสร้างเป็นครั้งแรกในคริสต์ศตวรรษที่สิบเอ็ด เมื่อ Fulk Nerra เคานต์แห่งอ็องฌูสร้างที่มั่นขึ้นด้วยหิน

ต่อมาพระราชวังอ็องบวซก็ได้รับการขยายต่อเติมเรื่อยมา จนเมื่อมาถึงวันที่ 4 กันยายน ค.ศ. 1434 ก็ถูกยึดโดยพระเจ้าชาร์ลที่ 7 แห่งฝรั่งเศส เมื่อหลุยส์แห่งอ็องบวซผู้เป็นเจ้าของถูกตัดสินว่ามีความผิดในการวางแผนเป็นปฏิปักษ์ต่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 และถูกตัดสินลงโทษถึงประหารชีวิตในปี ค.ศ. 1431 แต่ได้รับการอภัยโทษแต่ถูกยึดอสังหาริมทรัพย์ เมื่อตกมาเป็นของหลวงแล้วอ็องบวซก็กลายเป็นพระราชวังที่เป็นที่โปรดปรานของพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสที่รวมทั้งพระเจ้าชาร์ลที่ 8 ผู้ทรงตัดสินพระทัยดำเนินการสร้างเสริมใหม่อย่างเต็มที่ที่เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1492 เริ่มต้นในแบบปลายสมัยสถาปัตยกรรมกอธิควิจิตรแบบฝรั่งเศส และหลังจากปี ค.ศ. 1495 พระองค์ก็ทรงจ้างช่างหินชาวอิตาลีมาสองคน คือ โดเมนีโก ดา กอร์โตนา และฟรา โจกอนโดที่ทำให้สถาปัตยกรรมของพระราชวังอ็องบวซเป็นสถาปัตยกรรมชิ้นแรกๆ ของฝรั่งเศสที่ตกแต่งลวดลายแบบยุคเรอเนซองซ์ ส่วนช่างก่อสร้างชาวฝรั่งเศสที่ได้รับการบันทึกไว้ในเอกสารก็ได้แก่ กอแล็ง บียาร์, กีโยม เซอโน และหลุยส์ อาร์ม็องฌาร์

ใกล้เคียง

พระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 28 กรกฎาคม 2567 พระราชวัชรธรรมโสภณ (ศิลา สิริจนฺโท) พระราชสันตติวงศ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชสันตติวงศ์ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ พระราชวังต้องห้าม พระราชพิธีบรมราชาภิเษก พุทธศักราช 2562 พระราชวังบวรสถานมงคล พระราชวังดุสิต พระราชวังสนามจันทร์