พิกัดภูมิศาสตร์: 29°39′14″N 91°05′30″E / 29.65389°N 91.09167°E / 29.65389; 91.09167พระราชวังโนร์บูกลิงกา (ทิเบต: ནོར་བུ་གླིང་ཀ་; ไวลีย์: Nor-bu-gling-ka; จีนตัวย่อ: 罗布林卡; จีนตัวเต็ม: 羅布林卡; หมายถึง "สวนแห่งสมบัติ"[1]) หรือ พระราชวังฤดูร้อนโนร์บูลิงกา เป็นพระราชวังล้อมรอบไปด้วยอุทยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในลาซา เขตปกครองตนเองทิเบต เป็นสิ่งก่อสร้างหนึ่งในกลุ่มโบราณสถานพระราชวังโปตาลา ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในปี ค.ศ. 2001 (พ.ศ. 2544) พระราชวังโนร์บูกลิงกาสร้างขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1755 แล้วเสร็จในปี ค.ศ. 1783[1] โดยผู้ตรวจราชการที่ราชสำนักชิงส่งมาประจำทิเบต สร้างถวายองค์ทะไลลามะ เคลซัง เกียตโซ (Kelzang Gyatso) ทะไลลามะองค์ที่ 7 พระราชวังแห่งนี้ตั้งอยู่ห่างจากพระราชวังโปตาลาไปทางทิศตะวันตกประมาณ 2 กิโลเมตร มีอาณาบริเวณกว้างขวางถึง 3.6 ตารางกิโลเมตร ซึ่งเป็นพื้นที่สวนป่าอันร่มรื่นถึง 3.4 ตารางกิโลเมตร จนได้รับการเรียกขานว่าเป็นแหล่งออกซิเจนแห่งที่ราบสูง ในขณะพื้นที่ส่วนที่เหลือเป็นกลุ่มอาคารพระราชวัง ซึ่งมีอาคารรวม 374 ห้อง[2]จุดเด่นที่ผู้มาเยือนรู้จักพระราชวังฤดูร้อนแห่งนี้ดีคือ "ตำหนักคัมซัม ซินอน" (Khamsam Zilnon) สร้างโดยทะไลลามะองค์ที่ 8 ใช้สำหรับเป็นที่ชมการแสดงอุปรากร นอกจากนี้ท่านยังให้สร้างลานแสดงธรรม พร้อมทั้งให้ขุดลอกสระน้ำเป็นบึงใหญ่ พร้อมสร้างวังกลางบึง (Tsokyii Phodrang) และสะพานเชื่อม ขึ้นทั้งสองด้าน จนเป็นอีกหนึ่งทัศนียภาพอันงดงามของพระราชวังโนร์บูลิงก้า