พระอาจารย์หนูอินทร์ ท่านเกิดเมื่อวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2479 ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร รัชกาลที่ 8 ที่บ้านหลุบ อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์ บิดาชื่อ นายเกื้อ มารดาชื่อ นางผอง ธนะคำดี เมื่อมีอายุได้ 21 ปี ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่อปี พ.ศ. 2500 ณ วัดโพธิ์ชัย จังหวัดกาฬสินธุ์ โดยมีพระสุขุมวาทวาที (สุข สุขโณ) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระมหาประพันธ์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมหากรม เป็นพระอนุสาวนาจารย์ สอบได้นักธรรมชั้นเอกเมื่อปี พ.ศ. 2503 หลังจากนั้นได้หันมาปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานโดยตลอด ท่านเริ่มออกธุดงค์ไปยังที่ต่าง ๆ ทั้งในป่าลึกและในถ้ำทั่วภาคอีสาน ได้พบกับพระอาจารย์รูปหนึ่งและได้ฝากตัวเป็นศิษย์กับพระอาจารย์รูปนั้น ก่อนย้อนมาจำพรรษาอยู่ที่วัดพุทธมงคล ซึ่งเดิมเป็นป่าช้าวัดเก่า ท่านได้บำเพ็ญประโยชน์มากมายช่วนเหลือสาธุชนผู้ประสบความเดือดร้อน ความทุกข์ยากมาโดยตลอด สามารถรักษาไข้ได้โดยเฉพาะ โรควิกลจริต สติคลุ้มคลั้ง อันเกิดจากคุณผีคุณคน เมื่อส่งไปให้ท่านรักษาจะหายทุกราย วัตถุมงคลที่ท่านได้สร้างไว้ ได้แก่ พระบูชาพุทธคยามหามงคล พระกริ่ง พระยอดธง พระสมเด็จ พระผงรูปเหมือน ตะกรุด 9 ดอก ตะกรุดโทน ตะกรุดคลอดลูก่าย ผ้ายันต์มงคลรัตน์ สีผึ้งมหานิยม ฯลฯ ลูกศิษย์บางคนได้รับพระสมเด็จรุ่นแรกไปใช้แต่ไม่เชื่อถือ ได้ทดลองยิง แต่ปรากฏว่า ยิงไม่ออก ปืนทั้งบวมยิงไม่ออก ทั้ง ๆ ที่ปืนนั้นเพิ่งซื้อมาใหม่ จึงได้นำพระองค์นั้นไปห้อยคอทันที ต่อมาชายคนนั้น ถูกลอบยิงที่กลางตลาดถึง 3 นัด ปรากฏว่ายิงไม่ออก และตำรวจที่แขงพระเครื่องของท่านเกิดประสบอุบัติเหตุเหยียบกับระเบิด เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งแต่ไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด