พระประวัติ ของ พระสิทธัตถพุทธเจ้า

พระสิทธัตถพุทธเจ้า มีพระนามเดิมว่าเจ้าชายสิทธัตถะ เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าอุเทนและพระนางสุผัสสาแห่งกรุงเวภาระ ประสูติที่วีริยราชอุทยาน มีปราสาท 3 หลังเป็นที่ประทับคือ โกกาสะ อุปละ และโกกนุทะ (อรรถกถาว่าปทุมะ) และมีพระสนมกำนัล 48,000 นาง[2] เมื่อเจริญวัยได้ทรงอภิเษกสมรสกับพระนางสุมนา มีพระโอรสด้วยกันพระองค์หนึ่งคือ เจ้าชายอนูปมะ

เมื่อพระชนมายุได้หมื่นปี ได้ทรงเห็นเทวทูต 4 จึงเกิดความเบื่อหน่ายโลก ตัดสินพระทัยประทับพระวอทองเสด็จออกผนวช โดยมีข้าราชบริพารแสนโกฏิคนออกบวชตามเสด็จ พระองค์ทรงบำเพ็ญเพียรอยู่ 10 เดือน ถึงวันเพ็ญเดือนหก ได้เสวยข้าวมธุปายาสที่ธิดาพราหมณ์ชื่อนางสุเนตตานำมาถวาย แล้วไปประทับพักกลางวันป่าพุทรา ทรงได้รับหญ้า 8 กำที่คนเฝ้าไร่ข้าวเหนียวชื่อวรุณะนำมาถวาย[1] ทรงนำมาปูรองประทับนั่งที่โคนต้นกะหนานปลิง (บาลี: กณิการ) บำเพ็ญเพียรต่อจนได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในตอนรุ่งเช้า

หลังจากตรัสรู้ได้ทรงประกาศพระศาสนา ตราบจนเสด็จดับขันธปรินิพพานที่อโนมาราม กรุงกาญจนเวฬุ ขณะพระชนมายุ 100,000 พรรษา[2]

พระสิทธัตถพุทธเจ้ามีคู่อัครสาวกนามว่าพระสัมพละและพระสุมิตตะ คู่อัครสาวิกาคือพระสีวลาเถรีและพระสุรามา และพระเรวตะเป็นพระอุปัฏฐาก[1]

ใกล้เคียง

พระสิทธิการโกศล (เมธ ปญฺญาวโร) พระสิทธัตถพุทธเจ้า พระสิทธิสารมุนี (ชวรัชต์ มุนิจโร) พระสิขีพุทธเจ้า พระสิงคาลมาตาเถรี พระสิทธัตถะ พระสิริมังคลาจารย์ พระสิทธานราชา พระสิงห์ พระสุนทรโวหาร (ภู่)