ในยุคพุทธกาลของพระอัตถทัสสีพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์โคตมะบังเกิดเป็นชฎิลชื่อ สุสีมะชฎิล ผู้ซึ่งสละสมบัติทั้งหมดแก่ผู้อยากไร้อนาถาแล้วออกบวชและบำเพ็ญฌาณจนบรรลุอภิญญา ๕ สมาบัติ ๘ อย่างบริบูรณ์แล้ว ได้มีโอกาสฟังธรรมจากพระอัตถทัสสีพุทธเจ้า เกิดความยินดี จึงได้ใช้ฤทธิ์ของตนขึ้นไปเอาดอกไม้ทิพย์จากสวรรค์มาบูชาพระพุทธองค์ พระดาบสยังให้มีฝนบุปผาชาติตกลงในทิศทั้ง ๔ และสร้างมณฑปด้วยดอกไม้ถวายเป็นพุทธบูชา พระอัตถทัสสีบรมศาสดาจึงทรงมีพุทธพยากรณ์ถึงสุสีมะชฎิลว่า

ล่วงไป ๑,๘๐๐ กัป ท่านชฎิลผู้นี้จักเป็นพระพุทธเจ้า

สุสีมะชฎิลได้ฟังพุทธพยากรณ์ก็เกิดความยินดี จึงหมั่นประกอบบารมี ๑๐ ให้เข้มแข็งเรื่อยมา