พระเจ้าจงติง (จีน: 仲丁; Zi Zhuang) เป็นกษัตริย์จีนองค์ที่ 10 แห่งราชวงศ์ชางในบันทึกประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ ที่บันทึกโดย ซือหม่า เชียน ระบุว่า พระองค์คือกษัตริย์องค์ที่ 10 แห่งราชวงศ์ซาง พระองค์ทรงเสวยราชย์ต่อจาก พระเจ้าไท่อู้ ผู้เป็นพระราชบิดา (太戊) พระองค์ทรงปราบดาภิเษกในปีซินโจว (Chinese: 辛丑) พร้อมกับปว๋อ (亳) ในปีแรกแห่งการครองราชย์ พระองค์ทรงย้ายเมืองหลวงไปอยู่ที่เมืองเป๋า (隞). ในปีที่หกของการครองราชย์ของพระองค์ พระองค์ได้ทรงนำทัพโจมตีคนแดนเถื่อน (蓝夷) เมื่อพระองค์ทรงราชย์ได้ 11 ปี (บางตำราบอกว่า 9 ปี) ก่อนจะสวรรคต พระองค์ได้ทรงทำใบพินัยกรรม มอบราชบัลลังก์ให้พระอนุชา คือ พระเจ้าไว่เหริน ขึ้นครองราชย์ต่อไป (外壬).[1][2][3]