พระเจ้าจะซวา

พระเจ้าจะซวา (อังกฤษ: Kyaswa; พม่า: ကျစွာ 1198 – 1251) กษัตริย์แห่ง ราชวงศ์พุกาม ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1235 – 1251 โดยพระองค์เป็นพระราชโอรสของ พระเจ้าไชยสิงขะ ซึ่งรัชสมัยของพระองค์นับเป็นจุดเรื่มต้นของความเสื่อมถอยแห่งราชวงศ์พุกามอย่างแท้จริงเมื่อพระเจ้าไชยสิงขะพระราชบิดาเสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1235 พระองค์ในฐานะรัชทายาทจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมา โดยพระองค์มิได้เป็นที่นิยมเหมือนพระราชบิดาเพราะพระองค์ได้ยกเว้นภาษีที่ดินธรณีสงฆ์ ทำให้พระราชทรัพย์ที่มีจำนวนมากเริ่มร่อยหลอลง รวมถึงราชวงศ์พุกามที่เจริญรุ่งเรืองและมีเสถียรภาพมายาวนานกว่า 200 ปีนับแต่รัชสมัย พระเจ้าอโนรธามังช่อ เริ่มสั่นคลอนพระเจ้าจะซวาเสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1251 หลังครองสิริราชสมบัติได้ 16 ปี พระราชโอรสองค์ใหญ่ที่เป็นรัชทายาทได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น พระเจ้าอุซะนา

พระเจ้าจะซวา

ชายา Yaza Dewi
พระราชบุตร พระเจ้าอุซะนา
Thonlula
Saw Khin Htut
ราชวงศ์ พุกาม
มุขยมนตรี ราซะทินจานแห่งพุกาม
ก่อนหน้า พระเจ้าไชยสิงขะ
(หรือนรสิงหอุซะนา)
ครองราชย์ 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1235[1] – ป. พฤษภาคม ค.ศ. 1251
พระราชมารดา Eindawthe
ต่อไป พระเจ้าอุซะนา
พระราชบิดา พระเจ้าไชยสิงขะ
พระนามเต็ม
พระนามเต็ม
ศรีตรีภูวนาทิตยบวรบัณฑิตธัมมราชา
สวรรคต ป. พฤษภาคม ค.ศ. 1251 (~53 พรรษา)
ป. Nayon 613 ME
พุกาม
ประสูติ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1198[2]
วันจันทร์ แรม 13 ค่ำ เดือน Kason 560 ME
พุกาม
ศาสนา พุทธเถรวาท

ใกล้เคียง

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ