พระเจ้าซุนโจขึ้นครองราชย์ใน ค.ศ. 1800 พระชนม์ได้ 10 ชันษา หลังจากที่พระบิดาสวรรคาลัย ครั้น ค.ศ. 1802 พระเจ้าซุนโจเสกสมรสกับคิมซี (김씨; "นางคิม") ธิดาของขุนนางคิม โจ-ซุน (김조순) คิมซีเมื่อถึงแก่กรรมแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีเรียก ซุนว็อนวังฮู (순원왕후; "ราชเทวีซุนว็อน")

เนื่องจากพระเจ้าซุนโจขึ้นครองราชย์ขณะทรงพระเยาว์ ช็องซุนวังฮู (정순왕후; "ราชเทวีช็องซุน") พระมเหสีพระองค์ที่สองของพระเจ้าย็องโจ (영조) จึงสำเร็จราชการแทน พระเจ้าซุนโจทรงพยายามจะปฏิรูปการเมืองแต่ไม่เป็นผล หลักการปกครองมีแต่เสื่อมโทรม การสอบขุนนางปั่นป่วน การทุจริตในราชสำนักรุนแรงหนัก สังคมจึงวุ่นวาย ประชาชนลุกฮือ เหตุการณ์ครั้งนี้รวมถึงกบฏฮง กย็อง-แน (홍경래) ช่วง ค.ศ. 1811–1812 นอกจากนี้ มีนำระบบสำนะโมครัวที่เรียก โอกาจักทงบ็อบ (五家作統法) ที่ให้นับห้าครัวเรือนเป็นหนึ่งหน่วย มาใช้ และมีการกดขี่กลุ่มโรมันแคทอลิกอย่างยิ่งยวด[1]

หลังครองราชย์ได้ 35 ปี พระเจ้าซุนโจสวรรคตใน ค.ศ. 1834 พระชนม์ 44 ชันษา เดิมพระศพฝังไว้ถัดจากหลุมของพระเจ้าอินโจ (인조) กับอินย็อลวังฮู (인열왕후) ผู้เป็นพระมเหสี ซึ่งอยู่ในสุสานหลวงชังนึง (장릉) ที่เมืองพาจู (파주) แต่ภายหลังเห็นว่า ฮวงจุ้ยไม่เหมาะ จึงย้ายไปฝังที่สุสานฮ็อนอินลึง (헌인릉) อยู่ที่เมืองโซล (서울) ปัจจุบัน[2]