พระเจ้านรปติสี่ตู่ (พม่า: နရပတိ စည်သူ, 8 ตุลาคม 1693-18 สิงหาคม 1754) เป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์พุกาม พระราชนัดดาของพระเจ้านรถุได้ขี้นครองราชสมบัติต่อมา ทรงพระนามว่า พระเจ้านรปติสี่ตู่ (พ.ศ. 1717-1754) หรือพระนามภาษาสันสกฤตว่า ศรีตรีภูวนาทิตยบวรธัมมราชา ส่วนพระนามในจารึกคือ สี่ตู่ เช่นเดียวกับพระอัยกาของพระองค์ในรัชกาลนี้ พระเจ้านรปติสี่ตู่ทรงสร้างรูปแบบอารยธรรมที่เป็นพม่าชัดเจนขึ้นมา และส่งต่อวัฒนธรรมดังกล่าวให้แก่ชนชาติต่างๆโดยรอบ รวมถึงชาวมอญเจ้าของอารยธรรมเดิม นอกจากนี้ ยังทรงรับเอาพุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์เข้ามายังพุกาม มีการแต่งตำราทางพุทธศาสนา สร้างวัด และเจติยวิหาร และกัลปนาข้าทาส ที่ดิน ให้แก่วัดเป็นจำนวนมากยิ่งไปกว่านั้นการสร้างศาสนสถานด้วยสถาปัตยกรรมแบบพุกามของพระองค์ ในดินแดนห่างไกลต่าง ๆ ยังเป็นการแผ่ขยายอำนาจของอาณาจักรออกไปภายนอก ซึ่งทำให้ฐานการผลิตของอาณาจักรพุกามกว้างขวางขึ้นอีกด้วย นับได้ว่าเป็นยุคที่มีความมั่นคงและมั่งคั่งสุดในประวัติศาสตร์พุกาม