พระเจ้าบรมวงศ์เธอ_กรมหมื่นอมเรนทรบดินทร์

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นอมเรนทรบดินทร์[1] (9 พฤษภาคม พ.ศ. 2358 - 4 กันยายน พ.ศ. 2421) พระนามเดิม หม่อมเจ้าคเนจร หรือ พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าคเนจร ประสูติเมื่อวันอังคาร เดือน 7 ขึ้น 1 ค่ำ ปีกุน สัปตศก จ.ศ. 1177 ตรงกับวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2358 เป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (ขณะยังดำรงพระยศเป็นกรมหมื่นเจษฎาบดินทร์) และเจ้าจอมมารดาน้อยเมือง ทรงเป็นต้นราชสกุลคเนจร[2]เมื่อพระบิดาครองราชย์แล้วจึงทรงยกขึ้นเป็นพระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าคเนจร ถึงวันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2388 จึงได้รับโปรดเกล้าฯ สถาปนาเป็นพระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้ากรมหมื่นอมเรนทรบดินทร[3][4] และโปรดให้กำกับกรมช่างมุก ทรงดูแลการก่อสร้างวัดราชโอรสารามราชวรวิหาร และบูรณะวัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร เป็นต้น[1]กรมหมื่นอมเรนทรบดินทร์สิ้นพระชนม์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันพุธ เดือน 10 ขึ้น 8 ค่ำ ปีขาล สัมฤทธิศก จุลศักราช 1240 ตรงกับวันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2421 พระชันษา 64 ปี พระราชทานเพลิงพระศพ ณ วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2422[5] และในวันที่ 15 กรกฎาคม ร.ศ. 130 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้ใช้คำนำพระนามว่าพระเจ้าบรมวงษ์เธอ[6]

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ_กรมหมื่นอมเรนทรบดินทร์

ราชวงศ์ จักรี
พระบุตร 30 พระองค์
พระมารดา เจ้าจอมมารดาน้อยเมือง
สิ้นพระชนม์ 4 กันยายน พ.ศ. 2421 ( 64 ปี)
ประสูติ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2358
พระบิดา พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

ใกล้เคียง

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ