พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจินดา ประสูติเมื่อวันอังคารที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2370[1] เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 50 ในพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาพลับ (ธดาของพระยาอินทราทิศ (จุ้ย)

เมื่อปี พ.ศ. 2392 ในสยามเกิดอหิวาตกโรคระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกหนแห่ง ผู้คนเสียชีวิตมากมาย พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าจินดา ประชวรด้วยพระโรคอหิวาในเหตุการณ์ครั้งนั้น ปรากฏใน พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 3 ว่า

"ฝ่ายที่กรุงเทพมหานคร เมื่อเดือน ๗ แรม ๑ ค่ำ เกิดความไข้ป่วงทั้งแผ่นดิน ไข้นั้นเป็นมาแต่ประเทศฝ่ายทะเล เป็นมาแต่เมืองฝ่ายตะวันตกขึ้นมาก่อน ไข้นั้นเป็นขึ้นมาถึงกรุงเทพมหานคร เป็นขึ้นไปจนถึงเมืองฝ่ายเหนือ เสียพระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าเฉลิมวงศ์องค์ ๑ พระองค์เจ้าจินดาองค์ ๑ พระราชธิดา พระองค์เจ้าพวงแก้วองค์ ๑ เสนาบดี เจ้าพระยาบดินทรเดชา ๑..."[2]

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจินดา สิ้นพระชนม์เมื่อ พ.ศ. 2392 สิริพระชันษา 22 ปี พระราชทานเพลิงพระศพ ณ พระเมรุวัดสระเกศเมื่อปี พ.ศ. 2393[3]

พระองค์มีพระโอรสพระธิดา 3 องค์ โดยราชสกุลนี้ไม่มีนามสกุลพระราชทาน เนื่องจากในสมัยรัชกาลที่ 6 ซึ่งมีการพระราชทานนามสกุลให้แก่พระราชวงศ์นั้น สมาชิกในราชสกุลนี้ไม่มีใครหลงเหลืออยู่แล้ว

1. หม่อมเจ้าแดง
2. หม่อมเจ้าหญิงยุพา
3. หม่อมเจ้าดารารัตน์ (พ.ศ. 2391 – 28 มีนาคม พ.ศ. 2421)