หลังเกิดความยุ่งยากเกี่ยวกับการปกครองของอียิปต์ เนื่องจากประชาชนเริ่มไม่พอใจในการปกครองของพระเจ้าฟารุกที่ 1 แห่งอียิปต์ เนื่องจากในช่วงนั้นมีการฉ้อราษฎร์บังหลวงในเหล่าข้าราชการ บางพวกใช้อำนาจหน้าที่ของตนสร้างความร่ำรวยแก่ตนเอง ขณะที่เหล่าราษฎรอยู่อย่างลำบากยากจน แต่ราชสำนักและเหล่าข้าราชการกลับใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย สร้างความไม่พอใจแก่เหล่าพสกนิกรทั้งหลาย จนวันที่ 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1952 กลุ่มขบวนการ Free Officers Movement ภายใต้การนำของมุฮัมมัด นะญีบ และญะมาล อับดุนนาศิร ได้กระทำการรัฐประหารใน ค.ศ. 1952 โดยบังคับให้พระองค์สละราชสมบัติ โดยทันทีทันใดหลังจากการสละราชสมบัติของพระเจ้าฟารุก ก็ได้มีการยกเจ้าชายอะห์มัด ฟูอัด พระราชโอรสของพระเจ้าฟารุกที่ยังเป็นทารกอยู่เสด็จขึ้นครองราชย์ขึ้นเป็น พระเจ้าฟูอัดที่ 2 แห่งอียิปต์

แต่เนื่องจากพระเจ้าฟูอัดที่ 2 แห่งอียิปต์ยังทรงพระเยาว์มาก ในรัชสมัยของพระองค์จึงมีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์คือ เจ้าชายมูฮัมหมัด อับดุล โมนีม (Prince Muhammad Abdul Moneim) ซึ่งเป็นพระสวามีของเจ้าหญิงเนสลิชาห์แห่งจักรวรรดิออตโตมัน

โดยพระเจ้าฟารุกทรงคิดว่าหากพระองค์สละราชสมบัติแล้ว อาจจะทำให้กลุ่มนักปฏิวัติและผู้ต่อต้านระบอบราชาธิปไตยภายในประเทศยุติการเคลื่อนไหวและนำความสงบสุขกลับเข้ามาในอียิปต์อีกครั้ง และยังทรงเชื่อว่ายุวกษัตริย์พระองค์น้อยองค์นี้จะสามารถยุติความรุนแรงภายในอียิปต์และซูดานได้ แต่โชคไม่ดีที่สิ่งที่พระเจ้าฟารุกต้องการนั้นไม่เป็นอย่างที่พระองค์หวังไว้เลย

พระเจ้าฟูอัดที่ 2 แห่งอียิปต์ได้ถูกปลดจากการเป็นยุวกษัตริย์หลังจากที่พระองค์ทรงครองราชย์ได้ 324 วัน และภายหลังจากการลงจากราชบัลลังก์ ประเทศอียิปต์จึงได้เปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นสาธารณรัฐ และพระองค์ได้เสด็จลี้ภัยไปยังประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และใช้ชีวิตอยู่ที่นั้น