พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 (เขมร: រាជេន្ទ្រវរ្ម័នទី២ อักษรโรมัน: Rajendravarman II) ครองราชย์ ค.ศ. 944 - ค.ศ. 968 พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรเขมร พระองค์ทรงเป็นพระราชบิดาของ พระเจ้าชัยวรมันที่ 5 ทรงเป็นพระภาดาของ พระเจ้าหรรษวรมันที่ 2 พระองค์ได้ชิงพระราชบัลลังก์จากพระเจ้าหรรษวรมันที่ 2 [1] โอรสของ พระเจ้าชัยวรมันที่ 4 และทรงย้ายราชธานีจาก เกาะแกร์ กลับมาที่เมือง ยโศธรปุระ ทรงโปรดให้สร้าง ปราสาทแปรรูป และ ปราสาทแม่บุญตะวันออก [2] ราชตระกูลของพระองค์มีความเกี่ยวข้องกันกับกษัตริย์แห่ง อาณาจักรเจนละ ซึ่งมีเมืองหลวงอยู่ที่ ภวปุระ คำจารึกกล่าวว่าอาณาจักรเขมรภายใต้การปกครองของพระองค์แผ่ขยายไปถึงเวียดนามตอนใต้ ลาว และส่วนใหญ่ของไทย และไกลถึงตอนใต้ของจีน พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์และนักรบที่ยิ่งใหญ่ทรงทำสงครามเพื่อขยายอาณาจักรเขมรออกไปอย่างกว้างขวาง นอกจากเรื่องศึกสงครามแล้วพระองค์ยังทรงสร้างศาสนสถานหลายแห่งเพื่อถวายแด่เทพเจ้าใน ศาสนาพราหมณ์ฮินดู และทรงสร้างจารึกต่างๆอีกมากมาย ในปี ค.ศ. 946 พระองค์ทรงทำสงครามกับอาณาจักรจามปาและมีชัยชนะเหนืออาณาจักรจามปา โดยคำจารึกจากคริสตศักราช 946 กล่าวว่า " พระองค์ทรงมีชัยชนะเหนืออาณาจักรรามัญและอาณาจักรจามปา พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์และนักรบผู้ยิ่งใหญ่ดาบของพระองค์มักเปื้อนเลือด ร่างกายของพระองค์แข็งราวกับเพชร แม้ว่าพระองค์ทรงลงโทษผู้กระทำผิดอย่างรุนแรงแต่พระองค์ก็มีความเมตตาต่อผู้บริสุทธิ์ดั่งห้วงน้ำในมหาสมุทร "[3][4] เมื่อพระองค์เสด็จสวรรคตพระราชโอรสของพระองค์ทรงขึ้นครองราชย์ในวัย 10 ชันษา พระนามว่า พระเจ้าชัยวรมันที่ 5