พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุทธวิไลยลักษณา (9 มิถุนายน พ.ศ. 2425 – 1 มิถุนายน พ.ศ. 2467) มีพระนามลำลองว่า "พระองค์หญิงกลาง" เป็นพระธิดาในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจาตุรนต์รัศมี กรมพระจักรพรรดิพงษ์ ประสูติแต่หม่อมราชวงศ์สว่าง จักรพันธุ์ มีพระยศเมื่อประสูติเป็น “หม่อมเจ้า” ต่อมา พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนาเป็น “พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า” เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2436 และได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนาเป็น “พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า” เมื่อวันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2443พระองค์เป็นที่โปรดปรานของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยมีพระราชประสงค์ให้อภิเษกสมรสกับ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ สยามมกุฎราชกุมาร ได้เคยพระราชทานพระราชปรารภไว้ว่า "จะเลี้ยงหญิงกลางให้เป็นควีน" และได้ทรงขอพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุทธวิไลยลักษณา มาเลี้ยงดูใกล้ชิดพระองค์ ในพระอภิบาลของพระอรรคชายาเธอ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าเฝ้าสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ อยู่เสมอเมื่อสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ายุคลทิฆัมพร เสด็จกลับหลังจบการศึกษาที่ประเทศอังกฤษ ได้ทรงพบกับพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุทธวิไลยลักษณา และทรงพอพระทัยกันและกัน พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงไม่อภิเษกสมรสกับพระองค์เจ้าสุทธวิไลยลักษณา ตามพระราชปณิธานของสมเด็จพระบรมชนกนาถพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุทธวิไลยลักษณา สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2467 สิริพระชันษา 41 ปี [1]